zondag 1 NOVEMBER 2020 in de Mozes en Aäronkerk 15.00-16.00 u.

In de week van Allerzielen, op zondag 1 november 2020, vindt in de Mozes en Aäronkerk in Amsterdam de jaarlijkse herdenking plaats voor omgekomen vluchtelingen.

Aan de grenzen van Europa spelen zich dagelijks drama’s af. Mensen die op zoek zijn naar een beter en veiliger leven, verdrinken in zee of komen op andere manieren onderweg om. Deze mensen sterven vaak in stilte, en blijven naamloos. In 2020 telde de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) 621 officieel geregistreerde doden in het Middellandse Zeegebied. Maar veel mensen sterven buiten het zicht van internationale organisaties en achter elk cijfer schuilt een mens van vlees en bloed, een persoon met een eigen verhaal. Aan hen denken wij, en hun namen worden genoemd zodat zij niet vergeten worden.

Dit jaar vindt de herdenking voor de tiende keer plaats. Het is bijzonder triest te moeten constateren dat we als Europese samenleving nog altijd geen menswaardig antwoord weten te geven op het verlangen van de vele migranten naar veiligheid en rechtvaardigheid. Door steeds strengere grenscontroles nemen migranten steeds meer risico’s en komen velen onderweg om. We denken in het bijzonder aan de schrijnende situatie op Lesbos waar duizenden mensen verstoken van basisbehoeften op straat in leven proberen te blijven.

Programma:

De oecumenische herdenking vindt plaats in de Mozes en Aäronkerk (Waterlooplein 207) op zondag 1 november van 15.00-16.00 uur. De dienst wordt geleid door voorgangers uit verschillende kerken, er wordt gebeden en gezongen en er worden namen voorgelezen van migranten die afgelopen jaar tijdens hun tocht zijn overleden. Na de herdenking worden alle bezoekers uitgenodigd naar de Amstel, waar we in stilte bloemblaadjes over het water zullen uitstrooien.

Aanmelden: Vanwege de coronapandemie kan dit jaar slechts een beperkt aantal mensen fysiek aanwezig zijn tijdens herdenking. Aanmelden kan per mail: info@santegidio.nl

Livestream: De herdenking kan dit jaar echter live worden gevolgd via de facebookpagina’s van de Protestantse Diaconie Amsterdam, Sant’Egidio Nederland en Jeanette Noëlhuis – Catholic Worker Amsterdam en de Taakgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken in Nederland.

Informatie

Neem voor meer informatie contact op met de Protestantse Diaconie Amsterdam:

Anne Bolhuis, 06-13343219, a.bolhuis@diaconie.org

De herdenking wordt georganiseerd door de Protestantse Diaconie Amsterdam, Gemeenschap van Sant’Egidio, Taakgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken Amsterdam en het Jeannette Noëlhuis.

uit de nieuwsbrief van st. Here to Support, oktober

Precies een jaar geleden sloten de deuren van de particuliere opvang van Stichting Artikel 8EVRM, opgezet door stichting Here to Support. Op dat moment was Here to Support exact 6 maanden dag en nacht betrokken bij de zorg om een groep van ongeveer 60 Dublin Brothers. De groep bestond uit veelal jonge (sommige zelfs minderjarige) Eritrese vluchtelingen met een Dublinclaim Italië, die 18 maanden moesten zien te overbruggen voordat ze naar Ter Apel asiel kunnen aanvragen in Nederland. Er was niet genoeg gemeentelijke opvang, iedereen werd op een wachtlijst geplaatst. Na het sluiten van de winteropvang in april 2019, het slapen op kerkvloeren tijdens de kerk estafette en daarna 14 andere slaapplekken in de stad, stonden alle Dublin Brothers nu weer op straat. We waren kapot. Het was een tijd van crisisoverleg naar crisisoverleg, maar ook een tijd van hechte broeder- en zusterschap.  

Het sluiten van de Muys betekende enorme dakloosheid. Vijfentwintig Dublin Brothers werden nog drie volle maanden opgevangen bij Amsterdammers thuis via Amsterdak! Velen kwamen daarna in de gemeentelijke opvang terecht, eindelijk! 

Een jaar later! Hoe gaat het nu met ze?

We zijn onze Dublin Brothers nooit uit het oog verloren. Met velen gingen we mee naar hun casemanagers, advocaten, maar ook naar voetbal en Nederlandse les. We schreven een expertiserapport in januari 2020, en organiseerde een publieke avond met onze bevindingen.

Inmiddels zijn heel veel Dublin Brothers in Ter Apel en overgeplaatst naar een AZC; hebben al een interview gehad of zijn nu daarop aan het wachten. Want na de 18 maanden wachten in Amsterdam is het nieuwe wachten begonnen. Wachten op overplaatsing, wachten op de IND-gehoren, en wachten op een beslissing van de IND. En dat allemaal vanaf AZC’s door het hele land: Luttelgeest, Budel, Hoogeveen. Ver weg!

Aantal zorgelijke punten:

• Een aantal jongens werd in detentie geplaatst en sommige zelf uitgezet naar hun Dublinland; Italie of Zwitserland. Ze vonden daar niets, slechts de straat. Voor een aantal jongens begon de 18 maanden opnieuw toen ze terugkwamen in Nederland. Dit systeem is ziekmakend.
• We zien heel veel afwijzingen van jonge Eritreeërs die in het afgelopen jaar de asielprocedure in Nederland hebben doorlopen. Wij houden ons hart vast voor al onze Dublin Brothers. 
• De voortgang van de Dublin-Pilot is heel onzeker. Wij maken ons ernstige zorgen over de mensen met een dublinclaim die komende periode in Amsterdam gaan aankomen, en wellicht geen opvang meer krijgen.
• COVID-19 heeft het leven in AZC’s veranderd. Wij horen zeer zorgelijke verhalen over de slechte omstandigheden in Ter Apel, bij het aanmeldcentrum waar mensen dagenlang zonder bed en douche hun eerste interview moeten afwachten. 

Wist je dat?

• Wist je dat er meer dan 40 adressen/Amsterdammers onderdak boden in de periode oktober – december 2019 tijdens de Amsterdak! periode.
• Wist je dat Here to Support nog steeds een aantal jongens in een kleinschalige opvang opvangt die wij runnen met 4 bedden. De laatste Dublin Brothers moeten nog steeds een aantal weken/maanden overbruggen voordat ze naar Ter Apel kunnen.
• Met Stichting LOS en STIL Utrecht zijn we in gesprek over het ontwikkelen van een website, volledig gericht op informatievoorziening voor en door Dublinclaimanten. 
• Wist je dat er een aantal Dublin Brothers meedoen aan het mondkapjesteam van PrintRights? (en mondkapjes nu verplicht zijn op sommige plekken..bestellen!)
• Wist je dat afgelopen jaar een aantal jongens vader zijn geworden, en dat er zelfs een Dublin Brothers tweeling geboren is.
• Wist je dat gastvrijheid van Amsterdammers soms verder gaat dan wat nodig is. Een paar jongens bleven de gehele 18 maanden bij lieve gezinnen in Amsterdam, en maakte geen gebruik van de Dublin Pilot. Zo bijzonder en mooi!

Here to Support blijft doorgaan met hulp bieden aan jonge vluchtelingen met (en zonder) Dublin status. Elke week eten wij met jongeren uit de LVV opvang en in een particulier netwerk. We signaleren hun problemen, begeleiden ze bij hun afspraken en bereiden ze voor – in samenwerking met casemanagers – op hun (opvolgende) asielaanvraag. 

We zijn bezig met het opzetten van een ‘ huiskamer’ waar we de jongeren kunnen ontvangen. We willen een sfeer creëren waar iedereen zich meteen thuis voelt. Op dit moment zijn we op zoek naar meubels (bankjes, zitzakken, kussens, tafeltjes). Kun je ons daar mee helpen? Mail naar info@heretosupport.nl .

Liefs,

Savannah, Annette, Malou

Here to Support kan een donatie goed gebruiken. Maak een gift over via onze gele donatiebutton of direct via Tikkie. Onze dank is groot!

– – –

meer info op: www.heretosupport.nl

De coronacrisis heeft voor aanzienlijke vertraging gezorgd. Niettemin is er sinds het begin op 1 juli vorig jaar al veel gebeurd, zoals de wethouder rapporteert in een brief aan de gemeenteraad van eind mei. De cijfers tot 1 maart laten zien dat dit programma voor velen een gunstige uitwerking heeft. De uitstroom vanuit deze opvang was als volgt (de getallen bij de grafiek werden ons verstrekt door de gemeente):
17 deelnemers kregen een verblijfsvergunning, 5 een tijdelijke vergunning op medische gronden, 46 gingen naar een azc voor een nieuwe asielprocedure, en 21 keerden terug naar hun land van herkomst, 1 migreerde naar Canada (totaal 90). Daarnaast kwamen 13 in detentie terecht, werd bij 2 deelname gedwongen beëindigd en vertrokken 37 met onbekende bestemming (totaal 52). Dus ruim 60% van de deelnemers heeft een vorm van vooruitgang geboekt, vergeleken met de perspectiefloze situatie in de BBB. Maar natuurlijk vormen de 52 die kennelijk niet geholpen zijn met dit programma een bron van zorg: wat kan hun toekomst zijn, in het bijzonder zolang de vreemdelingenwetgeving geen soelaas biedt voor bepaalde complexe casussen? Voor begeleiders is het frustrerend dat de deelnemende ambtenaren van IND en DT&V geen enkele speelruimte hebben om enige coulance te betonen. Voor de ongedocumenteerden is het lastig dat ze niet echt actief mogen deelnemen aan de samenleving: werken mogen ze niet, vrijwilligerswerk of stage evenmin; dit laat veel ruimte voor sombere gedachten en apathie.

Het LVV-programma, ofwel de Landelijke Vreemdelingen Voorzieningen, is een pilot die in vijf steden wordt uitgevoerd: Amsterdam, Groningen, Utrecht, Rotterdam en Eindhoven. Begin juni verscheen een beschrijving van de opzet van deze LVV’s, met aandacht voor de vooronderstellingen rond doelen en doelgroep, vormen van begeleiding, samenwerking, onderlinge verschillen en plannen voor evaluatie. Meer lezen op: https://wodc.nl/binaries/3068%20volledige%20tekst_tcm28-451600.pdf

Deze bijzondere tijd geeft ons de vrijmoedigheid om een bijzonder beroep op jullie te doen. Formeel bestaan ongedocumenteerden zonder asielverleden niet in Amsterdam. Feitelijk natuurlijk wel. Ondanks hun rechteloosheid, toch besluiten ze in Amsterdam te blijven. Zij hebben daar verschillende redenen voor.  

Sinds het begin van de COVID19 pandemie zijn tienduizenden personen in Nederland in de problemen gekomen. Specifiek worden de groepen zonder geldig verblijfsrecht extra hard getroffen. Ongedocumenteerde migranten, waaronder vele families, raken als gevolg van de COVID19 pandemie hun zwart werk en bijbehorend inkomen kwijt, en kunnen geen aanspraak maken op het sociale vangnet van de overheid. Het gaat om kindermeisjes, schoonmakers, kappers, betonvlechters, hoveniers en afwassers – gezinnen die zonder inkomen in acute voedselnood komen en hun huis (dreigen te) verliezen. Ouderen bivakkeren op straat of kelder van flats omdat zij geen plek hebben om naar toe te gaan. Velen werkten hun hele leven en draaiden onopvallend mee in onze samenleving; hun kinderen gaan naar Nederlandse scholen, gewoon ‘bij ons’ in de buurt of straat. Zonder geld voor onderdak, voedsel en gezondheidszorg raken ongedocumenteerde gezinnen en personen dakloos, anderen dreigen dit te worden. De nood is acuut in de levensbasisbehoeften.  

In Amsterdam is een groot aantal gezinnen in onmiddellijke schrijnende nood terecht gekomen. Gezinnen die tot voor kort onzichtbaar waren in de stad. Het betreft zo’n 600 Braziliaanse (meest) christenen die in het zwarte circuit werkten, vaak als schoonmakers. Ze leiden een leven ‘onder de radar’, want ze hebben geen fatsoenlijke arbeids- en huurcontracten. Met de maatregelen rondom corona zijn ze van het ene op het andere moment zonder werk. Rechteloze inwoners van de stad. Ze staan nu bloot aan enorme druk en hebben momenteel veel stress. Hoe kwetsbaar als je nergens op terug kunt vallen. Ze hebben er ooit voor gekozen om naar Europa te gaan om de economische situatie in hun land te ontvluchten. En nu zitten ze helemaal klem. Slechts 1% van hun werkgevers wil hen nog enkele weken loon doorbetalen.  

Als Amsterdamse christenen willen we onze mede-inwoners nu niet in de steek laten en we vinden het onze christenplicht om de acute nood gedurende deze tijd te lenigen. Uiteraard moet er ook een plan komen voor de langere termijn. En uw hulp is daarbij van groot belang.  

U kunt helpen door een bijdrage over te maken op  

rekeningnummer NL79 TRIO 0379 3155 64 t.n.v. Stichting Regenboog Amsterdam  

onder vermelding van actie ongedocumenteerde Brazilianen.  

Regenboog Amsterdam is erkend als algemeen nut beogende instelling (ANBI). Uw gift is aftrekbaar voor de inkomstenbelasting. 

Ten behoeve van het uitgebreide opvangprogramma in het kader van LVV is de gemeente Amsterdam volop bezig kleinere opvanghuizen verspreid over de stad in te richten. De oude BBB’s in Walborg (Buitenveldert) , de Schuitenhuisstraat in Osdorp en de Derkinderenstraat in Overtoomse Veld hebben inmiddels veel minder bewoners. De Walborg zal overigens worden gesloopt en komt per 1-10 echt leeg. nu nog voor minder dan de helft bewoond. 

Inmiddels zijn verschillende nieuwe woonplekken geopend: Plantage Muidergracht 14, voor 80 mannen en vrouwen; Gerard Doustraat 156, voor 38 mannen;  Pieter Aertszstraat 5, voor 38 mannen; Javaplantsoen 17-19, voor 24 vrouwen. Deze laatste komt onder leiding van de Maya Angelou stichting, die is opgericht vanuit het Harriet Tubman Huis in Zuid-Oost. Eind dit jaar en in de loop van 2021 zullen nog vier opvanghuizen in gebruik genomen worden.

De ongedocumenteerde bewoners krijgen in deze opvang onderdak en leefgeld, en worden deelnemer aan het begeleidingsprogramma, dat bestaat uit een juridisch traject waarin perspectief in Nederland wordt onderzocht en, indien dat er niet lijkt te zijn, een periode van toekomstoriëntatie, waarin wordt geprobeerd om belemmeringen voor terugkeer weg te nemen.

Tijdens deze periode, die maximaal anderhalf jaar kan duren, wil de gemeente activiteiten stimuleren waarmee de deelnemers kunnen werken aan zelfredzaamheid, persoonlijke ontwikkeling en participatie aan de samenleving in Amsterdam. Organisaties als ASKV, BOOST en Here to Support werken hieraan mee. Ook kerken kunnen hun betrokkenheid tonen aan deze nieuwe buren in hun wijk, door – in overleg met de beherende organisatie, meestal HVO-Querido – op bezoek te gaan en bijv. een regelmatig taalcafé aan te bieden; daar kunnen andere gezamenlijke activiteiten uit voortkomen, zoals het samen verkennen van de buurt.