Zoeken

Agenda

19 januari    : AV
22 januari    : Avondgebed week van gebed voor de eenheid (18.30 uur Oude Kerk)
4 maart        : Ontmoetingsbijeenkomst bij Hoop voor Noord, Rode Kruislaan 20 i.s.m. diaconaal opbouwwerk PKA-Noord
16 maart     : AV
4 mei            : Vesper t.g.v. herdenken oorlog en vrijheid vieren  (in de Waalse kerk)
11 maart      : AV
15 juni          : AV
30 juni          : Nationale herdenking slavernijverleden in de Nieuwe Kerk, Amsterdam
5 November: oecumenische herdenking omgekomen vluchtelingen aan de randen van Europa in deMozes & Aaronkerk
17 november: AV
3 december : Nicolaas Vesper  

Kerken
De Raad van Kerken Amsterdam is een samenwerkingsverband van christelijke kerken en gemeenschappen in Amsterdam. Bekijk hier de lijst van deelnemers en verwante externe organisaties.
  • 15 sep

    Kerken willen bijspringen in opvangcrisis: onderdak voor tientallen asielzoekers en statushouders

    van: AD – 26 augustus 2022

    Tientallen asielzoekers en statushouders kunnen op korte termijn onderdak krijgen bij kerkelijke gemeenten in heel Nederland, in de hoop de situatie in Ter Apel enigszins te verlichten. De Protestantse Kerk in Nederland en de gemeente Kampen hebben daar een plan voor, nadat ze zich eerder al samen succesvol inzetten voor de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne.

    De kerken en Kampen lukte het eerder dit jaar om in korte tijd huisvesting te bieden aan een grote groep mensen uit Oekraïne. Op basis daarvan hebben de gemeente Kampen en de Protestantse Kerk in Nederland een voorstel neergelegd bij het ministerie om een ‘forse pilot’ op te zetten om dit model op meer plaatsen in het land te laten werken, maar dan voor statushouders of asielzoekers. ,,We kunnen in principe gewoon van start, maar iemand moet het financieren”, legt een woordvoerder van Kerk in Actie uit.

    Volgens de twee partijen laat de ‘Kamper Aanpak Ontheemden’ zien dat vluchtelingen snel – en met draagvlak – onderdeel worden van de samenleving als dat kleinschalig gebeurt. ,,Je biedt mensen een menswaardig bestaan als je hen bij naam kent en hen opneemt in de gemeenschap. Wij voelen ons door God geroepen om vreemdelingen te verwelkomen, hen te helpen en voor hen te zorgen. Dus hier is voor ons een nieuwe kans om deze roeping uit te leven, om op te komen voor gerechtigheid en op te komen voor de meest kwetsbaren”, zegt Jurjen de Groot, directeur van de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland.

    Mensonwaardige situatie

    Hij zegt ‘al weken met ontzetting te kijken’ naar de beelden uit Ter Apel, waar honderden asielzoekers per dag buiten slapen. Voor hen zijn er een handjevol wc’s en geen douches, waardoor de hygiënische situatie dramatisch is. Artsen zonder Grenzen staat sinds gisterochtend met een groep medici bij het aanmeldcentrum. ,,Het is meer dan mensonwaardig wat we zien. Onze telefoon gaat voortdurend: kerken in heel Nederland bieden hulp en opvangplekken aan”, aldus De Groot.

    Volgens burgemeester Sander de Rouwe van de gemeente Kampen spelen kerken nu nog een ‘ondergeschikte rol’. ,,Terwijl ze bovengemiddeld betrokken zijn en een actievere rol kunnen vervullen bij de lokale extra opvang van bijvoorbeeld statushouders. Als lokale overheden en kerken de handen ineenslaan kunnen we net als bij de Oekraïense vluchtelingen de maatschappelijke druk verminderen en het draagvlak vergroten.”

    Er hebben al verschillende gemeenten belangstelling getoond. Kampen wil zelf de pilotgemeente blijven van het project om te kijken of de aanpak efficiënt blijft verlopen. In die gemeente worden nu alleen Oekraïense vluchtelingen opgevangen, maar dat kan snel worden uitgebreid naar asielzoekers uit andere landen.

    Bisschop

    Bisschop Ron van den Hout van het bisdom Groningen-Leeuwarden noemt de situatie in Ter Apel ‘beschamend en vernederend’. Dat stelt hij in een gezamenlijke verklaring van de Nederlandse bisschoppen. De Rooms-Katholieke Kerk in Nederland (RKK) roept op tot ‘waardige hulp’ aan deze asielzoekers, die minimaal een schoon bed, bad en brood zouden moeten hebben.

    Van den Hout was onlangs met de werkgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken in Griekenland, waar ook een opvangcrisis is. Zoiets als nu in Ter Apel heeft hij zelfs daar niet gezien, aldus de RKK. ,,Het kan niet zo zijn dat dergelijke situaties van te veel mensen, te weinig bedden, sanitair en voedsel nu ook hier in Nederland ontstaan”, aldus Van den Hout.

    De bisschoppen vinden dat kerkgangers ook een taak hebben in de opvang van de asielzoekers. Gelovigen zouden een luisterend oor moeten bieden en daadwerkelijke bereidheid moeten tonen om te helpen. ,,Een land zo rijk als Nederland zou in staat moeten zijn om echte vluchtelingen op te nemen en dat goed te organiseren”, aldus bisschop Gerard de Korte van het bisdom Den Bosch

    – – –

    https://www.ad.nl/binnenland/kerken-willen-bijspringen-in-opvangcrisis-onderdak-voor-tientallen-asielzoekers-en-statushouders~ae274a10/?cb=695b08c5f2d96aabbd728c9894b1f7cf&auth_rd=1

  • 15 sep

    Het lijkt alsof het asielbeleid louter symbolisch is geworden  

    van: Trouw  –  2 september 2022

    In het Filosofisch elftal legt Trouw een actuele vraag voor aan twee filosofen uit een poule van elf. Vandaag: het kabinet wil de opvangcrisis bezweren met het opschorten van gezinshereniging. Juridisch is dat wankel, is het meer dan symboolpolitiek?  

    door Maurice van Turnhout  

    De Syrische vluchteling Omar Ahmed, bewoner van het azc in Ter Apel, beschreef maandag in deze krant wat hij boven alles miste: “De geur van mijn dochters, het gevoel echt samen te zijn. Dat komt snel weer.”  

    Niet als het aan het kabinet Rutte-IV ligt. Het opvangakkoord van de coalitie bevat onder andere een vijftien maanden durende stop op gezinshereniging voor statushouders. Juridisch blijft die maatregel niet overeind, waarschuwen mensenrechtenorganisaties, want die is strijdig met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, de Europese Gezinsherenigingsrichtlijn en het Kinderrechtenverdrag.  

    Dat lijkt op symboolpolitiek. Maar waar staat deze politiek dan symbool voor, en wat is in deze kwestie de verantwoordelijkheid van burgers?  

    “De coalitiepartners beweren dingen die aantoonbaar niet kloppen”, stelt politiek filosoof Ivana Ivkovic. “Zo zegt het kabinet dat een volledige asielstop onmogelijk is, omdat zoiets tegen Europese regels indruist. Schaamteloos, want een tijdelijke stop op gezinshereniging is natuurlijk evengoed tegen de regels. Premier Rutte geeft toe dat er fouten zijn gemaakt in het asielbeleid, maar hij neemt daar geen enkele verantwoordelijkheid voor en verbindt er geen politieke consequenties aan. Het lijkt alsof het beleid louter symbolisch is geworden, alsof dat nergens meer aan wordt getoetst en losgezongen is van de werkelijkheid.” 

    Ivkovic vervolgt: “Het is helemaal surrealistisch dat het akkoord nu als bezwering van de opvangcrisis wordt gepresenteerd. Er wordt nog steeds niet gesproken over structurele uitbreiding van opvangcapaciteit voor asielzoekers, óók niet door linkse partijen. Het gaat alleen maar over extra bedden als noodoplossing. De huidige opvangcrisis is geen ongelukkige uitzondering, en geen gevolg van fouten, maar de uitkomst van jaren structureel bezuinigingsbeleid. Dat beleid was een knieval van de middenpartijen naar de rechtse kiezer, die het liefste een totale migratiestop zou zien.”  

    “De vraag is inderdaad waarom die middenpartijen niet de verantwoordelijkheid nemen die bij hun kiezersmandaat past,” reageert Gert-Jan van der Heiden, hoogleraar metafysica aan de Radboud Universiteit. “Als zij óók die rechtse stem gaan vertolken, geloven ze dan nog wel in hun eigen verhaal? Coalitiepartners D66 en ChristenUnie zouden vanuit hun oorspronkelijke politieke overtuiging waarschijnlijk anders met vluchtelingen willen omgaan, maar ze bijten niet door.”  

    Volgens Van der Heiden is het opschorten van het recht op gezinshereniging symptomatisch voor een dieper liggend probleem. “In feite is het de zoveelste manier waarop we vluchtelingen een basaal recht ontzeggen. Waarom behandelen we mensen die hiernaartoe zijn gevlucht als een aparte categorie mensen? Waarom zetten we ze in kampen, en vinden we het normaal dat ze afgesneden worden van de samenleving waarin ze bescherming zoeken?”  

    Van der Heiden verwijst naar een terugkerend motief in het Oude Testament: wees goed voor de vreemdeling in je midden, want zelf stam je ook van vreemdelingen af. “Als je maar diep genoeg graaft in de geschiedenis stuit je altijd op migratiebewegingen van je voorouders. Wat onderscheidt ons dan van die ándere vreemdelingen dat we denken over hun lot te kunnen beslissen, dat wij als burgers van een natiestaat mogen selecteren welke burgers we naast ons dulden en welke niet? Als je geboren wordt bepaal je toch ook niet binnen welk gezin dat is, of naast welke buren je opgroeit?”  

    Ivkovic: “Het opvangakkoord is een voorbeeld van ontmoedigingsbeleid dat al zo’n twintig jaar wordt gevoerd. Denk ook aan minister Rita Verdonk, die in 2006 een vluchtelingenkamp in Kenia bezocht met de boodschap ‘home is home’. Los van het idee dat zo’n ontmoedigingsbeleid moreel verwerpelijk is, blijkt het ook nog eens ineffectief te zijn. Door dit soort negatieve signalen besluiten asielzoekers helemaal niet om in eigen land te blijven. Ze hebben nu eenmaal goede redenen om te vluchten, en aangezien alle andere routes zijn dichtgetimmerd blijven ze met gevaar voor eigen leven de Middellandse Zee oversteken. Natiestaten willen soeverein reguleren welke mensen hun grenzen oversteken en welke niet, maar ze stuiten daarbij op de grenzen van hun kunnen. En dat gaat ten koste van mensenlevens.”  

    Als de staat tekortschiet, waar begint dan de verantwoordelijkheid van burgers? “Begrijp me goed,” zegt Ivkovic, “het is prachtig als burgers initiatieven ontplooien voor betere asielopvang. Maar we vangen momenteel al veel te veel politieke tekorten op met de participatiemaatschappij: als de zorg wordt wegbezuinigd, moeten kinderen maar gaan mantelzorgen voor hun ouders; als de asielopvang wordt wegbezuinigd, moeten barmhartige Samaritanen blijkbaar vluchtelingen gaan opvangen op een zolderkamertje. Zo vergeten we dat asielzoekers mensen zijn die aanspraak kunnen maken op rechten, en ontstaat het beeld dat je asielzoekers moet helpen omdat ze zielig zijn. Door goede bedoelingen van burgers worden ze afhankelijk gemaakt van liefdadigheid.”  

    Van der Heiden: “Natuurlijk, liefdadigheid mag nooit politieke verantwoordelijkheid vervangen, maar liefdadigheid kan ook betekenen: mensen op een beschaafde manier verwelkomen in hun nieuwe omgeving. Daarmee maak je nieuwkomers helemaal niet kwetsbaarder, maar juist sterker. Volgens mij hebben Nederlandse burgers nu vooral de verantwoordelijkheid om te laten zien dat ze zich diep schamen voor de manier waarop we als rijk land met asielzoekers omgaan. Ik las dat minderjarige azc-bewoners in Ter Apel buiten op een stoel moesten slapen. Dit asielbeleid kleeft aan alle Nederlanders, het wordt namens ons allemaal uitgevoerd. Maar in plaats van de misstanden onder ogen te zien, wenden we uit schaamte liever onze blik af.”  

    Ivkovic: “Van hulpverleners weet ik dat vluchtelingen vaak mentaal breken door de uitzichtloosheid van hun asielprocedure. Ze leven in een kafkaëske situatie van legale willekeur: er zijn wel regels, maar die gelden niet; er is een wet, maar die betekent niets meer.”  

    Van der Heiden: “Hannah Arendt beschreef de Duitse vernietigingskampen uit de Tweede Wereldoorlog als een intensivering van de vluchtelingenkampen uit het interbellum. Zet mensen als aparte categorie in een kamp, en je normaliseert dat je die mensen anders – slechter – mag behandelen. De Italiaanse filosoof Giorgio Agamben gaat nog een forse stap verder en noemt het kamp de onderliggende structuur van de moderne politiek. Daarmee bedoelt Agamben niet dat wij burgers allemaal in kampen leven. Hij zegt vooral: kijk om je heen, er was geen moment in de moderne geschiedenis dat er géén mensen in kampen zijn gestopt. Vanzelfsprekend zijn azc’s beschaafder dan vernietigingskampen, maar ze opereren met dezelfde onderliggende logica.”  

    Leidende tekst uit 1789  

    De Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger was in 1789 de leidende tekst van de Franse Revolutie. In dit document kreeg ieder mens bij geboorte onvervreemdbare rechten toegekend. Vele natiestaten – waaronder Nederland – namen de verklaring als leidraad voor hun grondwet.  

    Daar begon volgens Giorgio Agamben (1942, Rome) het probleem. Wanneer staten optreden als hoeders van mensenrechten, kunnen ze die rechten in de praktijk enkel als burgerrechten waarborgen. En dan worden die rechten dus exclusief toegekend aan mensen die binnen de grenzen van de natiestaat geboren zijn.  

    Maar hoe zit het dan met vluchtelingen? Zij kunnen zich niet volledig op het recht beroepen, omdat ze als het ware tussen twee natiestaten in zijn gevallen. Wél zijn ze onderworpen aan de wetten van de staat waar ze op dat moment verblijven.  

    Zo leven vluchtelingen op de drempel van de rechtsorde, beschrijft Agamben in zijn boek Homo sacer (1998): “Als de vluchtelingen (…) in de orde van de moderne natiestaat zo’n verontrustend element vormen, komt dit vooral doordat zij de directe band tussen mens en burger, tussen geboorte en nationaliteit verbreken en daarmee de oerfictie van de moderne soevereiniteit in een crisis brengen.”  

    – – –  

    www.trouw.nl/religie-filosofie/het-lijkt-alsof-het-asielbeleid-louter-symbolisch-is-geworden 

  • 15 sep

    Prot. Diaconie en Prot. Kerk A’dam schrijven wijkkerken PKA

    Beste lezer,

    Van veel kanten krijgen we de vraag of er vanuit de PKA/Protestantse Diaconie iets georganiseerd wordt voor de gestrande vluchtelingen in Ter Apel. De Diaconie heeft hierover overleg met o.a. de Regenbooggroep, het Leger des Heils en de Gemeente. De PKA heeft overleg met de Raad van Kerken Amsterdam. Zodra hier concrete dingen over te melden zijn, zullen we dit communiceren. Maar er is ook nu al veel mogelijk. Er zijn diverse mogelijkheden voor kerken en individueel om aan te haken bij Amsterdamse en landelijke initiatieven. Een aantal suggesties noemen we in deze mail.

    AMSTERDAM

    De Diaconie van de Protestantse Kerk verleent structureel hulp aan vluchtelingen, in nauwe samenwerking met andere partijen als de Regenbooggroep, het Leger des Heils, het Rode Kruis en de Gemeente Amsterdam. De noodhulp die in het Westelijk Havengebied voor een half jaar zal worden georganiseerd voor vluchtelingen die gestrand zijn in Ter Apel, verloopt via het Rijk. De Diaconie onderzoekt of daar wellicht aanvullende vormen van hulpverlening mogelijk zijn. Welke vormen van hulp aan initiatieven in Amsterdam en in het land zijn nu al mogelijk vanuit je kerkplek of individueel?

    1. Kleinschalige, kortdurende opvang: Team Kerkbed

    Team Kerkbed helpt met het aanbieden van noodbedden. Het doet daarbij een nadrukkelijk beroep op kerkgemeenschappen daaraan bij te dragen. 

    Het Team Kerkbed is continu op zoek naar plekken voor kleinschalige, tijdelijke opvang voor vluchtelingen. Het gaat om kortdurende opvang. In de tussentijd wordt dan gekeken naar een meer structurele opvang voor deze mensen.  Dus heb je als kerk of individueel een kamer/kamers met basisvoorzieningen beschikbaar, inclusief een vorm van begeleiding, meld je dan bij: Elske Scholte, elskescholte@gmail.com / 06 5333 8586.

    • Structurele hulp: het Wereldhuis

    Het Wereldhuis van de Protestantse Diaconie aan de Nieuwe Herengracht biedt ambulante hulp aan vluchtelingen. Je kunt op verschillende manieren helpen:

    • Door te doneren
    • Door vrijwilliger te worden
    • Door vriend te worden
    • Door buddy te worden

    Kijk voor meer informatie op: https://www.wereldhuis.org/donate

    • Structurele hulp: de Regenbooggroep

    De Regenbooggroep biedt allerlei vormen van opvang voor daklozen en mensen die het moeilijk hebben, zij verzorgen ook de opvang van 1100 Oekraïners in de stad.

    Ze zijn continu op zoek naar vrijwilligers en buddy’s en ze zijn ook blij met donaties. Ze haken regelmatig aan bij actuele situaties, zoals ook nu bij de opvang van vluchtelingen uit Ter Apel.

    Meer info: https://www.deregenboog.org/

    LANDELIJK

    1. Hoe kun je landelijke kerkelijke initiatieven steunen?

    Extra collecte voor / oproep tot doneren aan Inlia

    INLIA staat voor: Internationaal Netwerk van Lokale Initiatieven met Asielzoekers. Het is een netwerkorganisatie van en voor Nederlandse geloofsgemeenschappen die asielzoekers en vluchtelingen in nood helpen. Inlia steunt de kerken in de noordelijke provincies met de opvang van de vluchtelingen uit Ter Apel.

    Kerken kunnen een extra collecte organiseren voor Inlia, of oproepen om te doneren. Collectes en individuele donaties kunnen overgemaakt worden op rek. NL 47 INGB 0005 8728 15 t.a.v. St. Inlia, o.v.v. noodhulp Ter Apel.

    Via Stichting MiGreat

    Stichting MiGreat richt zich op de actuele situatie in Ter Apel, o.a. via voedseldistributie ter plaatse. [ Op 4 september organiseerde MiGreat een demonstratie op het Museumplein onder het motto ‘Wij maken plek’ https://www.parool.nl/amsterdam/paar-honderd-man-bij-protest-op-museumplein-tegen-situatie-ter-apel-ik-werd-steeds-bozer~b00a48dc/ ]

    Je kunt helpen door vrijwilliger te worden of door te doneren.

    Meer info op: www.migreat.org

    2. Achtergrondinfo: wat gebeurt er vanuit kerken/diaconieën landelijk?

    Daarvoor verwijzen we naar de volgende artikelen:

    PKN-mailing:

    https://protestantsekerk.nl/verdieping/wat-doet-de-protestantse-kerk-voor-de-huidige-vluchtelingencrisis/

    We bevelen al deze vormen van hulp van harte bij jullie aan en komen bij jullie terug als er nieuwe plannen/ideeën zijn.

    Heb je zelf een suggestie? Laat het ons weten.  

    Prot. Diaconie: info@diaconie.org of 06-1334 3219

    Prot. Kerk Amsterdam: info@protestantsamsterdam.nl of 020-5353 700

  • 15 sep

    Praktische aandachtspunten voor de crisisopvang van dakloze asielzoekers uit Ter Apel

    Informeren van omwonenden:

    Het is raadzaam om de omgeving te informeren over de opvang, waarmee we met elkaar een belangrijke bijdrage leveren aan een humane opvang en toegeleiding naar de procedure die deze mensen moeten doorlopen. Op aanvraag is een voorbeeldbrief van INLIA beschikbaar, waar u een naam en telefoonnummer van een contactpersoon aan kunt toevoegen.
    Op de 20 locaties waar kerken nu al opvang bieden worden uitsluitend positieve reacties en ondersteuning ontvangen.
    Indien in uw omgeving een wijkagent werkzaam is het raadzaam deze ook te informeren.

    Melding aan autoriteiten:

    Als er mensen in uw kerkgebouw overnachten is het van belang dit te melden aan de bevoegde autoriteiten.  Dat kan het beste door de burgemeester in te lichten, die in iedere gemeente verantwoordelijk is voor openbare orde en veiligheid. Daarbij kunt u melden dat u dit doet in samenspraak met INLIA, in afstemming met de voorzitter van de Veiligheidsregio Groningen, het COA, en het ministerie van Justitie & Veiligheid.
    Via (het bureau van) de burgemeester worden dan ook de meldkamer van de politie en de brandweer ingelicht.
    Brandveiligheid:

    De ruimtes waar gasten verblijven graag voorzien van brandmelders, als die er niet al hangen, bij voorkeur (draadloos) met elkaar verbonden. Denk ook aan één of meerdere brandblussers in beeld te hebben.

    Communicatie en omgang met gasten:

    Er zijn gasten die (gebrekkig) Nederlands of Engels spreken. Wanneer de communicatie lastig is, proberen we het met handen en voeten, of via de telefoon met Google Translate. Wees bewust dat deze mensen uit een hele onzekere situatie komen in Ter Apel, maar ook in het land van herkomst of hun reis hier naartoe hebben ze het niet makkelijk gehad. Stel hierover liever geen vragen, omdat dit kan leiden tot ongemakkelijke situaties. Als mensen zelf hierover willen vertellen is dit uiteraard wel akkoord.

    Wees altijd bewust dat je niet weet wie je tegenover je hebt. We hoeven absoluut niet bang te zijn, maar we kennen de achtergrond van de mensen niet die we nu in de opvang hebben. Wees dus bewust van je eigen veiligheid en van degene met wie je samen werkt.

    Als er gescheiden slaapruimtes voor mannen en vrouwen zijn, dan is het goed er rekening mee te houden dat in sommige culturen zij strikt gescheiden blijven. Ga dus, als het niet per se nodig is, niet als mannelijke vrijwilliger de slaapruimte van vrouwen in en omgekeerd.

    Medische zorg:

    Een medische check is onderdeel van het aanmeldproces in Ter Apel. Niet iedereen die nu door de kerken wordt opgevangen heeft die stap al doorlopen.

    Als er medische zorg nodig is heeft het de voorkeur dat de opvangende kerk dat regelt met een plaatselijke huisarts (misschien is er een arts binnen uw geloofsgemeenschap?).
    ’s Avonds en in het weekend kan de dienstdoende huisartsenpost worden gebeld.

    In acute noodsituaties : 112 bellen!
    Het medisch team van INLIA is bereikbaar voor advies – zie hieronder.
    Als er gasten met serieuze medische problemen zijn zullen we via het COA proberen deze alsnog in de rijksopvang terug opgenomen te krijgen; meld dat dan aan INLIA.

    Ten behoeve van zorgverleners:
    Voor de kosten van medische zorg aan onverzekerbare vreemdelingen is een regeling die door het Centraal Administratie Kantoor wordt uitgevoerd, zie https://www.hetcak.nl/zakelijk/regelingen/onverzekerbare-vreemdelingen

    Daar vindt u ook een declaratieformulier. Medicijnen worden geleverd via door het CAK  gecontracteerde apotheken; die zijn te vinden op deze lijst: https://www.hetcak.nl/HETCAK/media/HetCAK/Zakelijk/pdf/onverzekerbare%20vreemdelingen/Gecontracteerde-apotheken-regeling-onverzekerbare-vreemdelingen-2020.pdf
    Apotheken moeten per receptregel € 5 eigen bijdrage in rekening brengen.

    Registratie:

    Het COA verstrekt zogenaamde loopbriefjes aan de asielzoekers in Ter Apel, voorafgaande aan de identificatieprocedure bij de AVIM (vreemdelingenpolitie). Graag ontvangen we een kopie van dat document, als uw gasten die in hun bezit hebben. Daarnaast gebruiken we zelf ook een registratieformulier voor de gasten, zie bijlage. Omdat de asielzoekers rechtstreeks door het COA naar de opgegeven adressen zijn gebracht weten wij ook niet wie het zijn. Wilt u daarom, als u gasten heeft, deze registratieformulieren gebruiken en een scan of kopie daarvan aan INLIA sturen?

    Geheimhouding:

    Het opvangen en begeleiden van asielzoekers valt onder de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Daarom moeten we vertrouwelijk omgaan met de persoonsgegevens van betrokkenen. Dit betekent dat u in principe geen persoonsgegevens aan derden mag verstrekken zonder toestemming van betrokkene, tenzij dit noodzakelijk is voor acute noodhulp. Ook voor bijvoorbeeld het maken van foto’s heeft u toestemming nodig van betrokkene. In zijn algemeenheid is het van belang om de privacy van betrokkenen te respecteren.

    Onaangekondigd bezoek /  media:

    Indien er onaangekondigd bezoek komt mag dat zonder toestemming niet zomaar naar binnen – altijd eerst om legitimatie vragen. Als een persfotograaf opnames van gasten wil maken, kan dat uiteraard alleen na voorafgaande toestemming. Gasten hebben (soms terecht) angst dat herkenbare beelden via (sociale) media terechtkomen in hun land van herkomst, waardoor hun familieleden daar problemen met de autoriteiten kunnen krijgen.

    Kosten:
    Het COA heeft aan INLIA toegezegd dat zij de kosten zullen vergoeden in verband met deze crisisopvang. U ontvangt daarvoor een bijdrage van minimaal € 50 p.p.p.d. Aanvullend kunnen ‘bijzondere kosten’ in goed overleg mogelijk ook vergoed worden. Hierover volgt nog een toelichting.

    Bereikbaarheid INLIA:

    Het algemene telefoonnummer van INLIA is 050-3138181.

    Het noodnummer (buiten kantooruren) voor de crisisopvang van mensen uit Ter Apel is: 0595-202030  

    Het e-mail adres voor deze crisisopvang : crisisopvang@inlia-projecten.nl

  • 15 sep

    INLIA

    INLIA = Internationaal Netwerk van Lokale Initiatieven met Asielzoekers. Het is een netwerkorganisatie van en voor Nederlandse geloofsgemeenschappen die asielzoekers en vluchtelingen in nood helpen. Directeur John van Tilborg adviseert al jarenlang een burgemeesters-netwerk inzake vluchtelingenopvang; hij neemt ook deel aan de landelijke Werkgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken.

  • 15 sep

    Mannenkleren voor vluchtelingen in Calais en winterjassen voor de kinderen van Amsterdam

    Ongeveer 1500 vluchtelingen (vooral mannen) leven onder erbarmelijke omstandigheden in Calais. Ze zijn afhankelijk van de vele vrijwilligers die daar zorgen voor kleding, tenten, eten en medische hulp. Er is een groot tekort aan onder andere kleding.

    Stichtingen Moving Stones en Human Aid Now organiseren samen een inzameling voor vluchtelingen in Calais. Heb je kleding over? Breng het uiterlijk 2 oktober bij ons langs (zie hieronder). Wij sorteren het en brengen het naar verschillende organisaties die in Calais actief zijn.

    Wat hebben we nodig? Winterkleding voor mannen (vooral maten S & M)! Er is vooral tekort aan jassen, (jogging-)broeken, t-shirts, hoodies, truien, sneakers (39-46), handschoenen, mutsen, sjaals, dekens, slaapzakken en tenten.

    Kleding die kapot is of vies, daar kunnen we niks mee. En met zomerkleding (behalve T-shirts), pakken, nette overhemden en nette schoenen ook niet.

    We kunnen trouwens wél nog heel goed winterjassen voor kinderen (maten 86 tm 176) gebruiken voor ons project in Amsterdam. Elke week delen wij 1.200 voedsel- en hygiënepakketten uit aan ongedocumenteerde gezinnen die hun inkomen verloren tijdens covid en nog niet zelfvoorzienend zijn. Dat zijn voornamelijk alleenstaande moeders, zieke of oudere mensen of andere bijzonder kwetsbare personen.

    Verder nemen we geen kinder- of vrouwenkleding in, daar is geen behoefte aan.

    Heb je geen kleding over maar wil je wel helpen? Doneer geld! We kopen er sokken, ondergoed, tandenborstels en andere materialen mee. We kopen goedkoop in bij groothandels, dus jouw geld is effectiever dan jouw donatie voor deze materialen. Via www.humanaidnow.org/donate of https://tikkie.me/pay/HumanAidNow/ovgsNGp6pNWwD9FWuTMitF

    Collectepunten in Amsterdam:

    • Voor alles: Curaçaostraat 88 h. Maak aub een afspraak op 06-1466 9821
    • Voor de kinderjassen, en dat alleen: Molenwijk 3 Amsterdam Noord. Maak aub een afspraak op 06-8720 6168
    • Voor grote hoeveelheden: Wij komen ze halen. Maak aub een afspraak met Dominique op 06-5470 8509.

    Voor vragen en opmerkingen, bel of app Dominique op 06-5470 8509.

    Heel hartelijk bedankt voor jullie hulp,

    Bart en Dominique van Human Aid Now & Sanne van stichting Moving Stones