Team KerkBed is de organisatie die bedden bij particulieren zoekt waar voor enige tijd ongedocumenteerden kunnen verblijven. Elske Scholte en Coen van Loon spannen zich in om logeeradressen te vinden voor kwetsbare ongedocumenteerden. Gastadres en logee worden begeleid om onaangename situaties te voorkomen, en de duur van het verblijf is gelimiteerd. De ervaringen van de gastadressen zijn overwegend positief. Het is niet makkelijk over de eerste drempel heen te komen, maar durft men die stap te nemen dan blijkt het vaak een verrijking voor het gezinsleven om even letterlijk ‘de vreemdeling in je midden te hebben’!

De vraag van team Kerkbed is: kunt u voor enkele dagen of weken een vluchteling logies bieden? Neem dan contact op met Coen van Loon: cej.vanloon@kpnmail.nl

Vanwege een aantal beperkingen kunnen de ongedocumenteerden niet in een LVV (Landelijke Vreemdelingen Voorziening)  of BBB (Bed, Bad, Brood)- voorziening terecht. Het gaat naar schatting om enkele honderden mensen in de COA-locaties die daar binnenkort moeten vertrekken, daarnaast zijn er nog ongeveer 300 ongedocumenteerden in de daklozenopvang in Amsterdam en andere grote steden. Van maart tot eind juni was er extra noodopvang voor deze mensen. Toen was de eerste golf voorbij en was er optimisme dat Corona achter ons lag. De extra noodopvang werd gesloten. De Raad van Kerken Nederland heeft toen een brief aan staatssecretaris Blokhuis gestuurd met het dringende verzoek voor deze mensen te blijven zorgen.

Zoals u wellicht weet zijn hier in de afgelopen maanden ook de arbeidsmigranten bij gekomen. Mensen die min of meer zwart werkten in de horeca, als schoonmaker, als au pair, etc.. Ook zij kwamen nu op straat te staan. Hierdoor worden er nu dagelijks 5000 maaltijden uitgedeeld door Human Aid Now en het Rode Kruis verzorgt nog eens 5000 maaltijden extra. Gianni da Costa coördineert de Amsterdamse ondersteuning van deze migranten zonder papieren

Het Team KerkBed blijft haar handen vol hebben aan de ongedocumenteerden. Op dit moment reageren veel gastgevers met flinke corona-huiver. Dat is goed voorstelbaar want veel gasten hebben een paar dagen op straat geleefd, of in eigen netwerk doorgebracht, en (zoals voor ons allemaal) is vaak niet duidelijk of je misschien besmet bent.

Het opvangen van moeders met een baby of een jong kind daarvoor is veel begrip. Een plek vinden voor jonge mannen blijkt een stuk lastiger. Hoe dan ook zijn de ervaringen van de gastadressen overwegend positief. Het is niet makkelijk over de eerste drempel heen te komen, maar durft men die stap te nemen dan blijkt het vaak een verrijking voor het gezinsleven om even letterlijk ‘de vreemdeling in je midden te hebben’!

Team KerkBed begint steeds bekender te worden. Van diverse andere organisaties komen steeds vaker verzoeken binnen of er misschien nog een bed is voor één van hun cliënten.

Tot slot:

Team KerkBed heeft haar folders weer bijgedrukt.

Team KerkBed blijft dringend zoeken naar nieuwe gastadressen.

Wilt u één of meerdere folders ontvangen laat hen dat dan weten.

Hartelijke groet,

Elske Scholte

Coen van Loon                 cej.vanloon@kpnmail.nl

Vluchtelingen, hulporganisaties en ook de Taakgroep Vluchtelingen bepleiten bij de overheid een humaan en barmhartig beleid t.a.v. mensen zonder papieren, die dakloos en zonder inkomsten proberen te overleven in Amsterdam. Wat wij vragen is welbeschouwd: Amsterdam, betoon je barmhartig en sociaal. Wij hopen op een barmhartige samenleving waar geen mens op straat hoeft te leven. Tegelijkertijd is het frappant om te constateren dat de overheid volhoudt dat ze geen zorgplicht heeft voor ongedocumenteerde mensen, ondanks internationale verdragen.

In september lazen we een artikel waarin gesteld werd dat ‘recht op bad, bed en brood op termijn onhaalbaar’ zou zijn. De indruk werd gewekt dat de uitspraak van het Europese Comité voor Sociale Rechten in 2014 zou inhouden dat de overheid onderdak, voedsel en kleding moet organiseren voor íéder die zich in Nederland bevindt, met of zonder papieren. De auteur acht dit onmogelijk, omdat alleen in Amsterdam al tot 50.000 ongedocumenteerden kunnen wonen, terwijl er misschien nog miljoenen naar onze stad zouden willen komen.

Hier lijkt sprake van een misverstand: de zorgplicht die de overheid heeft volgens de ECSR-uitspraak betekent niet dat de overheid in het algemeen een aanbod aan iedereen moet doen. Waar het om gaat is dat we ons als samenleving een ondergrens van beschaving stellen, waarbij we het niet willen toelaten dat mensen in de goot creperen terwijl ze zorg nodig hebben en daar zelf niet in kunnen voorzien. Er zijn landen in de wereld waar mensen hulpeloos sterven op straat: dat achten wij een schending van menselijke waardigheid. Wie zorg nodig heeft en dat niet zelf kan organiseren verdient hulp. Daar hebben kerken al eeuwenlang oog voor (op grond van Mt. 7:12, 25:35-40). Dat behoort niet enkel een gunst te zijn van christenen die hun naasten lief hebben, dat behoort een plicht van de hele samenleving te zijn. Omdat KerkinActie en zorgadvocaat Pim Fischer te maken kregen met papierloze mensen die niet in staat waren om zichzelf te redden in het ongedocumenteerdencircuit terwijl de overheid weigerde om hen de benodigde zorg te verlenen, vroegen ze om een uitspraak van het Comité.

Is de LVV-opvang van 500 ongedocumenteerden een invulling van deze zorgplicht? Nee, nadrukkelijk niet, al zijn we blij met de stap die de gemeente gezet heeft. De gemeente omschrijft deze opvang als een vorm van ‘buitenwettelijk begunstigend beleid’, ofwel op geen wet gebaseerd en slechts een gunst, een aardig gebaar, waar geen rechten aan ontleend kunnen worden. De vele tienduizenden die in Amsterdam en elders al jarenlang een moeizaam bestaan leiden zullen geen beroep doen op dit soort opvang; zij weten zich te redden in de schaduweconomie. De zorgplicht is niet bedoeld als een open aanbod voor iedereen, maar juist voor hen die het het hardst nodig hebben om niet ontmenselijkt ten onder te gaan in de marges van onze samenleving.

Lees nog eens de korte brief van de Raad van Kerken aan staatssecretaris Blokhuis van juni jl. die we noemden in onze vorige nieuwsbrief: https://www.raadvankerken.nl/nieuws/2020/06/opvang-ongedocumenteerden-stopt/

De vluchtelingen in de gemeentelijke opvang doorlopen een intensief traject om hun kansen op een status of de mogelijkheden van terugkeer naar het land van herkomst definitief vast te stellen. Helaas komt de Amsterdamse pilot zo langzamerhand in een fase dat er ook mensen uitstromen voor wie ook na het onderzoek geen perspectief is op een status en die niet naar het land van herkomst willen of kunnen terugkeren. Het effect is dat zij de opvang moeten verlaten en opnieuw op straat staan. Bijzonder schrijnend is dat voor een aantal Eritrese/Ethiopische vluchtelingen van wie al langer duidelijk is dat terugkeer uitgesloten is; de Nederlandse staat is nog steeds niet in staat het zgn ‘asielgat’ waar deze mensen zich in bevinden, te overbruggen met een duurzame oplossing.

Bovendien lijkt de opvang van de zgn Dublin claimanten te stoppen – de rijksoverheid is van mening dat deze pilot te weinig resultaat oplevert. Kortom: de hulporganisaties (Wereldhuis, Amsterdam City Rights en Here to support van Annette Kouwenhoven en Savannah Koolen, en ook de grotere ngo’s als Vluchtelingenwerk en ASKV) maken zich er zorgen over dat er steeds meer ongedocumenteerden op straat moeten leven. Lees ook de laatste nieuwsbrief van st. Here to Support over over ‘Dublinbrothers, een jaar later’ : https://rvkamsterdam.nl/2020/10/26/dublin-brothers-een-jaar-later/

Lees ook de tekst waarmee Baba Fuseini namens team Amsterdam City Rights zich richtte tot wethouder Kukenheim in de raadscommissie (waar burgers kunnen inspreken) ; hij beschreef hoe zwaar het afgelopen voorjaar is geweest voor ongedocumenteerden en riep de wethouder op meer opvang ruimte ter beschikking te stellen. 

In de week van Allerzielen, op zondag 1 november 2020, vindt in de Mozes en Aäronkerk in Amsterdam de jaarlijkse herdenking plaats voor omgekomen vluchtelingen.

Aan de grenzen van Europa spelen zich dagelijks drama’s af. Mensen die op zoek zijn naar een beter en veiliger leven, verdrinken in zee of komen op andere manieren onderweg om. Deze mensen sterven vaak in stilte, en blijven naamloos. In 2020 telde de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) 621 officieel geregistreerde doden in het Middellandse Zeegebied (telling 24 september 2020, bron: www.missingmigrants.iom.int/). Maar veel mensen sterven buiten het zicht van internationale organisaties en achter elk cijfer schuilt een mens van vlees en bloed, een persoon met een eigen verhaal. Aan hen denken wij, en hun namen worden genoemd zodat zij niet vergeten worden.

Dit jaar vindt de herdenking voor de tiende keer plaats. Het is bijzonder triest te moeten constateren dat we als Europese samenleving nog altijd geen menswaardig antwoord weten te geven op het verlangen van de vele migranten naar veiligheid en rechtvaardigheid. Door steeds strengere grenscontroles nemen migranten steeds meer risico’s en komen velen onderweg om. We denken in het bijzonder aan de schrijnende situatie op Lesbos waar duizenden mensen verstoken van basisbehoeften op straat in leven proberen te blijven.

Programma:

De oecumenische herdenking vindt plaats in de Mozes en Aäronkerk (Waterlooplein 207) op zondag 1 november van 15.00-16.00 uur. De dienst wordt geleid door voorgangers uit verschillende kerken, er wordt gebeden en gezongen en er worden namen voorgelezen van migranten die afgelopen jaar tijdens hun tocht zijn overleden. Na de herdenking worden alle bezoekers uitgenodigd naar de Amstel, waar we in stilte bloemblaadjes over het water zullen uitstrooien.

Aanmelden: Vanwege de coronapandemie kan dit jaar slechts een beperkt aantal mensen fysiek aanwezig zijn tijdens herdenking. Aanmelden kan per mail: info@santegidio.nl

Livestream: De herdenking kan dit jaar echter live worden gevolgd via de facebookpagina’s van de Protestantse Diaconie Amsterdam en Sant’Egidio Nederland. Dit kan óók als je geen facebookaccount hebt, bezoek dan https://www.facebook.com/diaconie of https://www.facebook.com/santegidio.nl

zondag 1 NOVEMBER 2020 in de Mozes en Aäronkerk 15.00-16.00 u.

In de week van Allerzielen, op zondag 1 november 2020, vindt in de Mozes en Aäronkerk in Amsterdam de jaarlijkse herdenking plaats voor omgekomen vluchtelingen.

Aan de grenzen van Europa spelen zich dagelijks drama’s af. Mensen die op zoek zijn naar een beter en veiliger leven, verdrinken in zee of komen op andere manieren onderweg om. Deze mensen sterven vaak in stilte, en blijven naamloos. In 2020 telde de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) 621 officieel geregistreerde doden in het Middellandse Zeegebied. Maar veel mensen sterven buiten het zicht van internationale organisaties en achter elk cijfer schuilt een mens van vlees en bloed, een persoon met een eigen verhaal. Aan hen denken wij, en hun namen worden genoemd zodat zij niet vergeten worden.

Dit jaar vindt de herdenking voor de tiende keer plaats. Het is bijzonder triest te moeten constateren dat we als Europese samenleving nog altijd geen menswaardig antwoord weten te geven op het verlangen van de vele migranten naar veiligheid en rechtvaardigheid. Door steeds strengere grenscontroles nemen migranten steeds meer risico’s en komen velen onderweg om. We denken in het bijzonder aan de schrijnende situatie op Lesbos waar duizenden mensen verstoken van basisbehoeften op straat in leven proberen te blijven.

Programma:

De oecumenische herdenking vindt plaats in de Mozes en Aäronkerk (Waterlooplein 207) op zondag 1 november van 15.00-16.00 uur. De dienst wordt geleid door voorgangers uit verschillende kerken, er wordt gebeden en gezongen en er worden namen voorgelezen van migranten die afgelopen jaar tijdens hun tocht zijn overleden. Na de herdenking worden alle bezoekers uitgenodigd naar de Amstel, waar we in stilte bloemblaadjes over het water zullen uitstrooien.

Aanmelden: Vanwege de coronapandemie kan dit jaar slechts een beperkt aantal mensen fysiek aanwezig zijn tijdens herdenking. Aanmelden kan per mail: info@santegidio.nl

Livestream: De herdenking kan dit jaar echter live worden gevolgd via de facebookpagina’s van de Protestantse Diaconie Amsterdam, Sant’Egidio Nederland en Jeanette Noëlhuis – Catholic Worker Amsterdam en de Taakgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken in Nederland.

Informatie

Neem voor meer informatie contact op met de Protestantse Diaconie Amsterdam:

Anne Bolhuis, 06-13343219, a.bolhuis@diaconie.org

De herdenking wordt georganiseerd door de Protestantse Diaconie Amsterdam, Gemeenschap van Sant’Egidio, Taakgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken Amsterdam en het Jeannette Noëlhuis.

uit de nieuwsbrief van st. Here to Support, oktober

Precies een jaar geleden sloten de deuren van de particuliere opvang van Stichting Artikel 8EVRM, opgezet door stichting Here to Support. Op dat moment was Here to Support exact 6 maanden dag en nacht betrokken bij de zorg om een groep van ongeveer 60 Dublin Brothers. De groep bestond uit veelal jonge (sommige zelfs minderjarige) Eritrese vluchtelingen met een Dublinclaim Italië, die 18 maanden moesten zien te overbruggen voordat ze naar Ter Apel asiel kunnen aanvragen in Nederland. Er was niet genoeg gemeentelijke opvang, iedereen werd op een wachtlijst geplaatst. Na het sluiten van de winteropvang in april 2019, het slapen op kerkvloeren tijdens de kerk estafette en daarna 14 andere slaapplekken in de stad, stonden alle Dublin Brothers nu weer op straat. We waren kapot. Het was een tijd van crisisoverleg naar crisisoverleg, maar ook een tijd van hechte broeder- en zusterschap.  

Het sluiten van de Muys betekende enorme dakloosheid. Vijfentwintig Dublin Brothers werden nog drie volle maanden opgevangen bij Amsterdammers thuis via Amsterdak! Velen kwamen daarna in de gemeentelijke opvang terecht, eindelijk! 

Een jaar later! Hoe gaat het nu met ze?

We zijn onze Dublin Brothers nooit uit het oog verloren. Met velen gingen we mee naar hun casemanagers, advocaten, maar ook naar voetbal en Nederlandse les. We schreven een expertiserapport in januari 2020, en organiseerde een publieke avond met onze bevindingen.

Inmiddels zijn heel veel Dublin Brothers in Ter Apel en overgeplaatst naar een AZC; hebben al een interview gehad of zijn nu daarop aan het wachten. Want na de 18 maanden wachten in Amsterdam is het nieuwe wachten begonnen. Wachten op overplaatsing, wachten op de IND-gehoren, en wachten op een beslissing van de IND. En dat allemaal vanaf AZC’s door het hele land: Luttelgeest, Budel, Hoogeveen. Ver weg!

Aantal zorgelijke punten:

• Een aantal jongens werd in detentie geplaatst en sommige zelf uitgezet naar hun Dublinland; Italie of Zwitserland. Ze vonden daar niets, slechts de straat. Voor een aantal jongens begon de 18 maanden opnieuw toen ze terugkwamen in Nederland. Dit systeem is ziekmakend.
• We zien heel veel afwijzingen van jonge Eritreeërs die in het afgelopen jaar de asielprocedure in Nederland hebben doorlopen. Wij houden ons hart vast voor al onze Dublin Brothers. 
• De voortgang van de Dublin-Pilot is heel onzeker. Wij maken ons ernstige zorgen over de mensen met een dublinclaim die komende periode in Amsterdam gaan aankomen, en wellicht geen opvang meer krijgen.
• COVID-19 heeft het leven in AZC’s veranderd. Wij horen zeer zorgelijke verhalen over de slechte omstandigheden in Ter Apel, bij het aanmeldcentrum waar mensen dagenlang zonder bed en douche hun eerste interview moeten afwachten. 

Wist je dat?

• Wist je dat er meer dan 40 adressen/Amsterdammers onderdak boden in de periode oktober – december 2019 tijdens de Amsterdak! periode.
• Wist je dat Here to Support nog steeds een aantal jongens in een kleinschalige opvang opvangt die wij runnen met 4 bedden. De laatste Dublin Brothers moeten nog steeds een aantal weken/maanden overbruggen voordat ze naar Ter Apel kunnen.
• Met Stichting LOS en STIL Utrecht zijn we in gesprek over het ontwikkelen van een website, volledig gericht op informatievoorziening voor en door Dublinclaimanten. 
• Wist je dat er een aantal Dublin Brothers meedoen aan het mondkapjesteam van PrintRights? (en mondkapjes nu verplicht zijn op sommige plekken..bestellen!)
• Wist je dat afgelopen jaar een aantal jongens vader zijn geworden, en dat er zelfs een Dublin Brothers tweeling geboren is.
• Wist je dat gastvrijheid van Amsterdammers soms verder gaat dan wat nodig is. Een paar jongens bleven de gehele 18 maanden bij lieve gezinnen in Amsterdam, en maakte geen gebruik van de Dublin Pilot. Zo bijzonder en mooi!

Here to Support blijft doorgaan met hulp bieden aan jonge vluchtelingen met (en zonder) Dublin status. Elke week eten wij met jongeren uit de LVV opvang en in een particulier netwerk. We signaleren hun problemen, begeleiden ze bij hun afspraken en bereiden ze voor – in samenwerking met casemanagers – op hun (opvolgende) asielaanvraag. 

We zijn bezig met het opzetten van een ‘ huiskamer’ waar we de jongeren kunnen ontvangen. We willen een sfeer creëren waar iedereen zich meteen thuis voelt. Op dit moment zijn we op zoek naar meubels (bankjes, zitzakken, kussens, tafeltjes). Kun je ons daar mee helpen? Mail naar info@heretosupport.nl .

Liefs,

Savannah, Annette, Malou

Here to Support kan een donatie goed gebruiken. Maak een gift over via onze gele donatiebutton of direct via Tikkie. Onze dank is groot!

– – –

meer info op: www.heretosupport.nl