Zoeken

Agenda

19 januari    : AV
22 januari    : Avondgebed week van gebed voor de eenheid (18.30 uur Oude Kerk)
4 maart        : Ontmoetingsbijeenkomst bij Hoop voor Noord, Rode Kruislaan 20 i.s.m. diaconaal opbouwwerk PKA-Noord
16 maart     : AV
4 mei            : Vesper t.g.v. herdenken oorlog en vrijheid vieren  (in de Waalse kerk)
11 maart      : AV
15 juni          : AV
30 juni          : Nationale herdenking slavernijverleden in de Nieuwe Kerk, Amsterdam
5 November: oecumenische herdenking omgekomen vluchtelingen aan de randen van Europa in deMozes & Aaronkerk
17 november: AV
3 december : Nicolaas Vesper  

Kerken
De Raad van Kerken Amsterdam is een samenwerkingsverband van christelijke kerken en gemeenschappen in Amsterdam. Bekijk hier de lijst van deelnemers en verwante externe organisaties.
  • 10 feb

    Art Stations of the Cross – Troubled Waters

    Persbericht Amsterdam 7 februari 2019

  • 10 feb

    Terugblik Kerkenpad Leger des Heils 3 februari

    De zondag na de Ontmoetingsbijeenkomst nam een delegatie van de Raad deel aan een viering in het Goodwillcentrum van het Leger des Heils aan de Oude Zijds Achterburgwal. 

  • 10 feb

    Terugblik Ontmoetingsmiddag 2 februari

    Afgelopen zaterdag was onze tweede Ontmoetingsmiddag, op de zolder van de Van Limmikhof. Zeker 80 mensen uit vele van onze lidkerken waren daarbij aanwezig, naast enkele mensen van onze interkerkelijke en interreligieuze contacten.
    Het accent lag op de ontmoeting. Dat gebeurde voor en na het programma en in gespreksgroepen.

  • 09 feb

    Petitie voor een gastvrijer Europa

    Kerken en maatschappelijke organisaties in heel Europa gaan het komend jaar, tot aan de Europese verkiezingen in mei 2019, handtekeningen verzamelen om bij de Europese Commissie te pleiten voor onder andere meer steun voor lokale groepen die vluchtelingen opnemen. Doet u mee? Verzamel in uw plaatselijke gemeente handtekeningen. Lees hier meer.

    Teken de petitie voor betere integratie en bescherming van vluchtelingen in Europa

    Kerk in Actie vraagt aandacht voor betere integratie en rechten van vluchtelingen in Europa. De komende maanden voeren kerken en maatschappelijke organisaties een gezamenlijke campagne in heel Europa. In Nederland steunen Cordaid en Justice and Peace Nederland dit initiatief ook. Veel Europese en Nederlandse burgers willen graag helpen bij het integreren van vluchtelingen. De financiële middelen ontbreken hier echter vaak voor, ook bij gemeenten die kampen met krimpende budgetten voor integratie.

    Daarnaast vinden wij het van belang dat de rechten van vluchtelingen beter gerespecteerd worden. Óók aan de buitengrenzen van Europa, waar vluchtelingen op grote schaal vast komen te zitten en worden uitgebuit. Daarom is het tijd voor actie om de positieve krachten in de samenleving te bundelen.

    Om deze positieve verandering te realiseren nemen wij deel aan een Europees Burgerinitiatief om de Europese Unie te overtuigen om actie te ondernemen.

    Teken de petitie op de website van Kerk in Actie:

    https://www.kerkinactie.nl/diakenen-zwo/vluchtelingen-in-nederland/teken-de-petitie

    Wij verzoeken de Europese Unie:

    1. financiële steun te bieden aan burgers en initiatieven die vluchtelingen helpen bij het integreren.

    2. lidstaten te verbieden burgers te straffen die hulp verlenen aan een vluchteling.

    3. de slachtoffers van mensenrechtenschendingen aan onze buitengrenzen, mensenhandel en uitbuiting op het werk te beschermen door de instelling van een effectief klachtenmechanisme.

    Om de Europese Unie te overtuigen, hebben we 30.000 Nederlandse handtekeningen nodig. 

    Teken hiernaast [op de website] en deel dit bericht of verzamel handtekeningen in uw gemeente. Download hiervoor dit formulier

    Wat is Het Europees Burgerinitiatief?
    Het Europees Burgerinitiatief is, net zoals het Burgerinitiatief in Nederland een mogelijkheid voor burgers om politieke en bestuurlijke aandacht voor hun ideeën te krijgen. Een Europees Burgerinitiatief moet tenminste worden gesteund door één miljoen stemgerechtigde burgers uit minimaal 7 van de 28 EU-landen. Binnen elk van die 7 landen is ook een minimumaantal handtekeningen vereist.

    Het stelt een miljoen EU-burgers in staat direct de Europese Unie op te roepen wetgeving voor te stellen op een gebied waar de Lidstaten bevoegdheden aan de Europese Unie hebben overgedragen. Meer informatie over het ECI op de website van de EC en op de EU campagnewebsite.

  • 09 feb

    De postcode van barmhartigheid

    door Patrick Meershoek

    Het stadsbestuur heeft aangekondigd vaker het gesprek te willen aangaan met de burgers. Sterker nog: in samenspraak met de Amsterdammers tot breed gedragen besluitvorming te willen komen over allerlei lastige onderwerpen.

    Dat is een prijzenswaardig voornemen, maar niet zonder risico. Een oud-wethouder vertelde me ooit met veel gevoel voor detail en drama hoe tijdens een bewonersavond in het vroegere stadsdeel Westerpark bij een collega-wethouder een stuk uit diens oor werd gebeten door een betrokken burger. Het waren de wilde jaren tachtig: een beetje bestuurder was gehavend en gebutst als een Engelse verdediger na een loodzwaar seizoen.

    De stemming in de zaal laat zich doorgaans eenvoudig voorspellen. Komt de bestuurder met goed nieuws voor de bewoners, dan kan hij rekenen op grote waardering. Moet er daarentegen een voor de mensen beroerd besluit worden uitgelegd, dan kan zo’n zaal binnen enkele minuten veranderen in een hete heksenketel.

    De zoektocht van het bestuur naar geschikte panden voor de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers belooft ook weer een reeks verhitte bewonersavonden op te leveren. Het bericht dat de voormalige brandweerkazerne in Buitenveldert op de longlist staat, bracht de fractievoorzitter van de VVD in Zuid al tot een woedende tweet waarin hij sprak van een ‘walgelijk plan’ en een ‘brute provocatie’ van de bewoners.

    Het was in zekere zin een typische reactie, omdat hij naadloos aansluit op het periodieke onderzoek naar het draagvlak onder Amsterdammers naar de huisvesting van statushouders. De stadsdelen Zuid en Centrum hebben verreweg de minste statushouders binnen hun grenzen wonen, maar het draagvlak onder de inwoners is er nog niet de helft van de score in de stadsdelen met verreweg de meeste statushouders, Zuidoost en Nieuw-West. Barmhartigheid heeft een postcode, ook in Amsterdam.

    Dat werd ook zichtbaar toen enkele jaren geleden honderden vluchtelingen uit Syrië tijdelijk moesten worden opgevangen. Ook toen stonden Zuidoost en Nieuw-West als eerste op om ontheemde mannen, vrouwen en kinderen in sportzaal en kantoorgebouw onderdak te bieden.

    Ik woonde in die periode een aantal informatieavonden voor inwoners bij, en werd elke keer verrast door het verloop. Terwijl het late Journaal beelden bracht van schreeuwende en dreigende mensen in andere delen van het land, staken hier mensen hun vinger op om te vragen of er misschien nog behoefte was aan kleding, eten of speelgoed voor de kinderen.

    De verantwoordelijk wethouder heeft dit keer laten weten de opvangcentra voor de uitgeprocedeerde asielzoekers over de hele stad te willen spreiden. De bewonersavonden zullen een interessant uitzicht bieden op het humeur in de verschillende gebieden. Ik wens de wethouder veel sterkte toe bij de gesprekken, en twee hele oren na afloop van zijn tournee.

    uit het Parool, 30 januari 2019

  • 09 feb

    Kerkasiel werkte verbindend

    van: Trouw  –  30 januari 2019

    Het kerkasiel in de Bethelkapel werkte eerder verbindend dan splijtend

    door Maaike van Houten

    De kerkestafette had een politiek doel: een ruimer kinderpardon. Toch viel de PKN hierdoor niet uit elkaar. Hoe kan dat?

    De voorgangers uit het Friese Appelscha konden deze week net niet op tijd in de Haagse Bethelkapel zijn, daarom ging de dominee uit Meppel wat langer door. Hij verlengde zijn dienst met het zingen van ‘Mag ik dan bij jou’, van Claudia de Breij. “Zo ontroerend en passend”, twitterde Annemarie Gehrels, coördinator van de dienst

    Ruim achthonderd voorgangers hebben 97 dagen en nachten gezorgd voor een marathondienst die vrijwel zeker de geschiedenisboeken ingaat als de langste. Woensdag is die beëindigd, omdat er een ruimere regeling komt voor het kinderpardon. Na een chaotisch eerste weekend, leken de blokken van twee uur moeiteloos te worden gevuld. Een oproep op Twitter leidde steevast tot voldoende aanmeldingen, na de vraag een nacht te adopteren konden ook de lastige uren in de duisternis worden gevuld met zeer gevarieerde preken en muziek.

    Helemaal onomstreden was die dienst niet. Het uitgeprocedeerde Armeense gezin Tamrazyan klopte eind september aan bij haar eigen kerk, de vrijgemaakt-gereformeerde in Katwijk. Die bood onderdak. Na drie weken kwamen er wakes in de nacht, zoals die bij detentiecentra worden gehouden.

    Actiemiddel

    Er werd wel al gedacht aan een estafettedienst. Daarmee zou de kerk de politie buiten de deur kunnen houden; die mag tijdens een dienst niet binnenvallen. Maar de vrijgemaakte kerk in Katwijk en de 25 kerken die haar te hulp waren geschoten, vonden dat te veel een politiek actiemiddel waarmee ze tegen de overheid in zouden gaan. 

    Het gezin verkaste – onherkenbaar gemaakt – naar de Bethelkapel, onderdeel van de veel grotere Haagse Protestantse Kerk in Nederland. Vrijwel onmiddellijk schaarde de landelijke PKN zich achter de actie. “Als mensen aankloppen in nood, zeg je niet: er zijn regels, we moeten kijken of daaraan is voldaan. Nee, dan zet je je deuren open en zie je naar mensen om”, zei scriba René de Reuver. Met die menselijke benadering haalde hij de kwestie meteen uit de sfeer van de politiek. Hij had vanuit dat idee van ‘christenplicht’ ook graag de katholieke bisschop De Korte erbij betrokken, maar de katholieke kerk wilde zich niet ‘op deze manier mengen in de verhouding tussen kerk, politiek en rechterlijke macht’.

    De PKN heeft het kerkasiel van meet af aan in het kader gezet van een ruimere pardonregeling, daarmee de kritiek parerend dat zij zich louter zou inzetten voor één, christelijk gezin. In de eerste week kreeg de PKN drie afkeurende mails. “Dit gaat wel heel ver”, zei bij voorbeeld  dominee Willem Jan Dekker uit Amersfoort. Ook Jos Wienen, burgemeester van Haarlem, CDA’er en theoloog, bleef kritisch. Bij een discussie over het kerkasiel verweet hij de kerk ‘oneigenlijk gebruik’ van het wetsartikel dat kerkdiensten vrijwaart van politie-inmenging.

    Bijval

    Maar deze kritische geluiden vielen in het niet bij de massale bijval. Een woordvoerster van de PKN kenschetste de reacties van de achterban als ‘opvallend positief’. Dominees uit alle delen van de PKN deden mee, niet alleen de progressieve maar ook orthodoxe. Ook niet-PKN’ers gaven acte de presénce. Vrijzinnige remonstranten en doopsgezinden net zo goed als vrijgemaakten en Nederlands-gereformeerden, en ook enkele priesters.

    Het kerkasiel heeft daarmee eerder eensgezindheid laten zien in de kerken dan verdeeldheid, het heeft eerder verbindend gewerkt dan splijtend. Datzelfde geldt voor de aanklacht die de PKN een paar jaar geleden indiende tegen het op straat zetten van uitgeprocedeerde asielzoekers. Daarover is intern nauwelijks discussie geweest.

    Demonstraties

    Heel anders lag dat toen de kerk zich in de jaren tachtig op maatschappelijk terrein begaf. Zij was destijds via het Interkerkelijk Vredesberaad intensief betrokken bij de organisatie van grote demonstraties tegen kernwapens. Dat leidde tot conflicten in kerken, en tot oprichting van een tegenbeweging van christenen in het Icto.

    Het doel van het kerkasiel nu was net zo goed politiek: een ruimer kinderpardon. Dat hinderde niet. Christenen zien de bescherming van een gezin in nood meer als een daad van naastenliefde dan als een politiek pressiemiddel, al heeft het wel als zodanig gewerkt. Daarmee zit het kerkasiel, hoe groot uitgepakt ook, dichtbij het reguliere diaconale werk van kerken voor hulpbehoevenden. Dat nemen kerkleden op zich, ongeacht hun politieke kleur. En ook dat houden kerken al heel lang vol.

    De permanente kerkdienst stopte woensdag met het overdragen van de paaskaars aan de Haagse predikant Theo Hettema, die de marathon begon én afsloot. De afgelopen maanden zaten er altijd mensen, soms maar een handjevol. Nu was de kerk bomvol.

    – – –

    Maaike Harmsen – theologe

    “Dit is gebedsverhoring. En de politici hebben het goed gedaan. Ik denk dat God luistert naar gebed en dat we Hem straks flink mogen bedanken. Als je Hem zolang om hulp vraagt, moet je niet alleen even de kaarsjes uitblazen en de deur dichtdoen.”

    Henk Rietveld – bezoeker

    “De kerk was de afgelopen tijd veel met zichzelf bezig, maar heeft nu herontdekt dat ze kan spreken, dat ze een machtsfactor is. Hopelijk opent dit de ogen van de mensen en zien ze dat de kerk een moreel kompas kan zijn.”

    Pieter Grinwis – Bezoeker, gemeenteraadslid CU/SGP

    “Ik heb groot respect voor de mensen die zich hier al die maanden inzetten tot de familie mag blijven. In het begin was er geen enkele garantie voor succes, nu is er een andere machtsbalans. Nu is het wachten op de materialisering van het besluit. Het is onwerkelijk, maar een vrolijke spanning.”

    Martine van Wolfswinkel – Buurtbewoonster

    “Als dit de kerk is, dan wil ik er wel wat mee. Deze actie verstevigt ook de onderlinge band tussen mensen van verschillende kerken. Eerst was het: ik ben van die kerk en jij van die. Nu zit je naast elkaar en geef je elkaar een hand.”

    – – – – –

    Kerkasiel in cijfers:
    97 dagen, 2330 uur, bijna 1000 voorgangers, 12.000 bezoekers

    – – – – –

  • 09 feb
    Khalid Jone – interview

    Khalid Jone – interview

    Hé Khalid!  Eindelijk onder de pannen

    De Soedanees Khalid Jone kreeg in 2018, na zestien jaar wachten, een verblijfsvergunning en heeft sinds kort een huis in Amsterdam-West. Zijn leven oppakken gaat niet vanzelf.


    Tekst: Brechtje Keulen  Fotografie: Ingrid de Groot

    Na al die jaren had je ineens een verblijfsvergunning in je handen. Had je dat verwacht?
    ‘Ik kreeg dat pasje en ik dacht: nou moet ik ook maar eens een portemonnee nemen. Ik heb er zelf een gemaakt en daar stopte ik mijn pasjes in. Binnen een week heb ik die portemonnee ergens laten liggen. Ik was mijn verblijfsvergunning meteen verloren! Ik heb nog nooit zoveel stress gehad. Gelukkig kreeg ik een nieuwe.’

    Hoe gaat het met je, ruim een half jaar later?
    ‘Goed. Druk, druk, druk. Ik heb een huis, ik zoek een universiteit waar ik zou kunnen studeren en ik ben aan het inburgeren. Na zestien jaar in Nederland! En daarnaast schrijf ik een boek over mijn leven in Darfur en Nederland.’

    Moet je erg omschakelen, na zestien jaar overleven zonder papieren?

    ‘Soms is het moeilijk. In mijn hoofd zit ik soms nog in dezelfde situatie. Als woordvoerder van ongedocumenteerdengroep We Are Here heb ik ook heel veel ellende over me heen gekregen in de media en op Twitter, en dat krijg ik nog steeds. Dat geeft me veel stress.’

    Toen je na een paar maanden wachten een woning had gekregen in Amsterdam noemde GeenStijl jou ‘steelkraker’ en ‘huizendief’.
    ‘Ik vind het heel moeilijk om daarmee om te gaan. Het is echt een zware tijd geweest. Het heeft me veel energie gekost, en dan heb ik nog niet eens alles gelezen. Maar ja, soms gaat het leven zo.’

    Had je die verblijfsvergunning zelf zien aankomen?
    ‘Helemaal niet. De procedure was zo ingewikkeld en duurde al zo lang. Van de andere kant: de president van Soedan wordt gezocht door het Internationaal Gerechtshof voor oorlogsmisdaden. Hoe kun je naar zo’n land mensen terugsturen? Waar kunnen we heen? Wie kan ons beschermen? Ik ben heel teleurgesteld in de Nederlandse overheid. In mijn zestien jaar hier hebben Nederlandse mensen me beschermd, maar waar was jij al die tijd, overheid?’

    Is het moeilijk om niet meer bij We Are Here te zijn? Je hebt toch jarenlang met de mensen van die groep samengeleefd.
    ‘Het is heel dubbel. Ik ben vaak wel blij. Maar veel mensen waar ik gisteren nog mee samenleefde, zitten nog in dezelfde situatie. Dat maakt me ook wel verdrietig. Ze moeten samenwerken en proberen hoop te houden, want zonder hoop kun je niet leven. Na zoveel jaren strijd worden mensen passief of depressief, sommigen gaan drinken… het is erg zwaar.’

    Waar vond jij steeds weer de kracht om door te gaan?
    ‘Ten eerste in het geloof in God en in het gebed. Daar put ik een soort hoop uit. Je weet: als ik moet gaan, heb ik altijd een plek om heen te gaan. Het helpt je om overal doorheen te komen en door te blijven gaan. Daarnaast ben ik altijd blijven denken: wie ben ik, wat wil ik, wat is mijn droom en hoe ga ik die bereiken? Ik wil niet terug naar Soedan, maar áls dat gebeurt moet ik de moeilijkheden daar aankunnen. Mijn tijd hier mag ik niet verspillen, anders kan ik dat niet. Dat is mijn motivatie.’

    Hoe oud ben je?
    ‘Zesendertig.’

    Dan ben je al bijna je halve leven hier.
    ‘Ik probeer de goede dingen te zien. Als je geen papieren hebt, mag je heel veel dingen niet. Maar je hebt hier bijvoorbeeld wél de vrijheid om te demonstreren. We zijn zelfs met de hele groep in het parlement geweest, dat zou in onze eigen landen nooit kunnen.’

    Kijk je positief terug op je tijd bij We Are Here?
    ‘Het heeft soms iets heel moois om samen te leven, te wonen, te koken, te delen, te eten. Dat soort dingen. Het is een soort thuis, met alle stress en consequenties die ook bij een familie horen. De momenten van eenheid vond ik het mooist. Ik heb ook heel veel mensen leren kennen. Ik kan op straat nog geen drie meter lopen en dan roept er al iemand: hé Khalid!’

    Uit Z! de Amsterdamse straatkrant, jrg. 25 nr. 2 (25 januari 2019)

  • 28 jan

    Werkplan 2019 Taakgroep Vluchtelingen RvK A

    De Taakgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken is een trefpunt voor alle Amsterdamse kerken, c.q. kerkelijke organisaties die in Amsterdam actief zijn op het gebied van (zorg voor) vluchtelingen (gemeenten, parochies, Protestantse en Lutherse Diaconie, Caritas), en ook voor organisaties en niet geïnstitutionaliseerde steungroepen met wie we samenwerken in de lobby voor vluchtelingen[1].

    De taakgroep stelt zich de volgende doelen:

    1. de (bij de Raad van Kerken Amsterdam aangesloten) kerken informeren[2] en bemoedigen[3] m.b.t. hun betrokkenheid bij de actuele situatie van vluchtelingen,
    2. de Amsterdamse overheid en politiek steeds opnieuw aanspreken op rechtvaardig, barmhartig en humaan beleid t.a.v. vluchtelingen (met de Bijbel en internationale verdragen als leidraad),
    3. bijdragen aan de lobby van Amsterdamse ngo’s op dit gebied en bijdragen aan de samenwerking tussen Amsterdamse kerken en de ngo’s; ervaringen uitwisselen en leren van elkaar.

    We doen ons werk ten behoeve van de vluchtelingen waar kerken in Amsterdam aandacht voor hebben, waarvoor ze activiteiten ontwikkelen:

    • vluchtelingen voor wie in Amsterdam onvoldoende hulp is; in de praktijk ongedocumenteerden (die zich al dan niet manifesteren m.b.v. We Are Here)
    • asielzoekers, m.n. in het azc
    • statushouders die wegwijs worden gemaakt door kerken (taalles, maaltijden, enz.)

    Werkplan 2019

    De afgelopen jaren ging veel aandacht naar de lobby voor een humanitaire en barmhartige opvang van alle vluchtelingen (ongeacht hun status). Inmiddels heeft de gemeente Amsterdam besloten tot beleid dat in zekere zin gehoor geeft aan die vragen. Bovendien merken we dat de bijeenkomst van het Platform minder frequent worden bezocht. Deelnemende kerken aan het Platform vinden informatievoorziening belangrijk, over opvang van vluchtelingen in het algemeen.

    Daarom wil het db in 2019 de accenten in het werk van de Taakgroep enigszins verleggen, als volgt:

    1. Informatievoorziening door een combinatie van facebook-pagina Taakgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken Amsterdam (nieuw!) en maandelijkse digitale Nieuwsbrief       
    2. Ontmoeting organiseren tussen Amsterdamse kerken die met/voor vluchtelingen (statushouders of ongedocumenteerden) werken; we doen dat op verschillende manieren:
    • door het Platform-overleg van de Taakgroep te organiseren: circa 6 keer per jaar, voor de kerkelijke organisaties én verschillende (Amsterdamse) ngo’s die in Amsterdam actief zijn op het gebied van zorg voor vluchtelingen (i.h.b. ongedocumenteerden),
    • door gezamenlijk activiteiten op ‘ons werkterrein’ te bezoeken: maaltijden in de Vluchtmaat, werkbezoeken, themabijeenkomsten van Kerk in Actie of in  Pakhuis de Zwijger, regiobijeenkomsten van INLIA, enz.

    Data voor Platformbijeenkomsten: in principe de derde donderdag van de even maanden

    • extra: 17 januari 2019 (nog 1x het gewone ritme)
    • 21 februari 2019
    • 11 april 2019 (2e donderdag, omdat 18 april Witte Donderdag is)
    • 20 juni 2019
    • 5 september 2019 (omdat de 3e donderdag in augustus zo vroeg valt)
    • 17 oktober 2019
    • 19 december 2019 (nieuw: voorheen werd december overgeslagen)

    Andere data voor ontmoeting en actie (voor zover nu bekend):

    • 16 januari: lezing Pim Fischer
    • Gezamenlijk eten in de Vluchtmaat, waarschijnlijk 29 maart (laatste vrijdag)
    • Allerzielenherdenking van de aan de grenzen van Europa omgekomen vluchtelingen (waarschijnlijk zondag 3 november)

    Thema’s voor de Platformbijeenkomsten in 2019:

    • Meer aandacht voor het delen van ervaringen van de plaatselijke kerken met het ondersteunen van vluchtelingen in Amsterdam, ook migrantenkerken betrekken;
    • Meer aandacht voor kerken die actief zijn inzake opvang van asielzoekers in de azc’s en inburgering van statushouders in Amsterdam;
    • Bespreken van beleid van de gemeente Amsterdam inzake ongedocumenteerden en van voorstellen van het db voor lobbyactiviteiten, door voorzitter Taakgroep, i.o.m. voorzitter RvK Amsterdam en i.s.m. andere organisaties.
    • Verkennen van achtergronden, visie, beleid door een spreker uit te nodigen; verkennen of het werkt om kort een (spraakmakend) artikel te bespreken.
    • Actie Steun Ongedocumenteerden, waarbij aan kerken en kerkleden wordt gevraagd ongedocumenteerden financieel te steunen en hen bezigheden aan te bieden.

    3. Bijdragen aan organisatie en uitvoering van de Allerzielenherdenking van de aan de grenzen van Europa omgekomen vluchtelingen.

    4. Bijdragen aan actie en lobby in Amsterdam

    Verschillende deelnemers aan de Taakgroep zijn op eigen wijze actief in de Amsterdamse lobby voor vluchtelingen, m.n. ongedocumenteerden. De voorzitter van de taakgroep is voorzitter van het zgn. Gelagkamer-overleg en neemt deel aan voorkomend overleg met gemeente Amsterdam (ambtenaren, raadsleden, wethouder). Belangrijkste thema’s:

    • voldoende opvang voor ongedocumenteerden, en van voldoende kwaliteit
    • recht op scholing en bezigheden voor elke vluchteling, ongeacht fase van de procedure.

    Voorzitter en/of andere db-leden nemen deel aan andere overleggen met Amsterdamse ngo’s (zoals Breed Stedelijk Overleg ongedocumenteerden), bezoeken voorkomende themabijeenkomsten en onderhouden contacten met ‘zusterorganisaties’.

    5. Waar nodig/mogelijk bijdragen aan landelijke kerkelijke actie. Daarbij zijn Kerk in Actie (PKN), projectgroep Vluchtelingen van de Nederlandse Raad van Kerken en INLIA onze kanalen, dan wel onze onmisbare sparringpartners.

    U vindt ons op facebook en internet:

    www.facebook.com/Taakgroep-Vluchtelingen-Raad-van-Kerken-Amsterdam-433747713822160/

    https://rvkamsterdam.nl/index.php/vluchtelingen/over-ons/


    [1] Zoals Amsterdam City Rights, ASKV, stichting LOS, We Are Here, Dokters van de Wereld.

    [2]  Thema’s genoemd door deelnemers: actualiteiten in acties voor Amsterdamse vluchtelingen en asielzoekers; opvang ongedocumenteerden en de bijdrage van de taakgroep aan lobby; stand van zaken azc en VVL in Amsterdam; stand van zaken landelijke acties inzake kinderpardon; acties van kerken voor statushouders

    [3] Elkaar bemoedigen door ervaringen uit te wisselen en suggesties te ontwikkelen voor de manier om de eigen kerk te betrekken bij vluchtelingen vraagstukken (op Amsterdams en landelijk niveau); deskundigheids-bevordering en theologische en praktische doordenking van de kerkelijke betrokkenheid bij vluchtelingen.

  • 09 jan

    Reactie op de Nashvilleverklaring

    De Raad van Kerken Amsterdam heeft  in oktober 2017 het Veiligheidspact tegen Discriminatie ondertekend. De voorzitter van de Raad maakt deel uit van de kerngroep van het Pact. De Kerngroep heeft een verklaring gepubliceerd nav de publicatie van de Nashvilleverklaring over Bijbelse seksualiteit. Onderstaand kunt u deze verklaring lezen.

  • 05 jan

    3 feb. 2019: Kerkenpad bij het Leger des Heils

    We zijn zondagochtend 3 februari welkom bij het Leger des Heils,
    in het Goodwillcentrum, Oude Zijds Achterburgwal 45
    (we waren er ook bij de Walk of Peace).
    De samenkomst begint om  10.30 uur. Wees dan dus aanwezig.

  • 05 jan

    Uitvoeringsplan gemeente Amsterdam

    Op donderdag 10 januari zal de commissie Algemene Zaken van de gemeenteraad het uitvoeringsplan bespreken over de 24-uurs opvang met begeleiding. De raadsleden ontvingen een duidelijke samenvatting van het uitvoeringsplan: https://amsterdam.raadsinformatie.nl/document/7155716/1/09012f978274d17d Een zgn. Praatplaat brengt het plan op één pagina in beeld: https://amsterdam.raadsinformatie.nl/document/7155715/1/09012f9782730e9d Op de publieke tribune kunt u deze zitting bijwonen. Met onze aanwezigheid kunnen we laten zien dat we dit plan van groot belang vinden voor een humane opvang van ongedocumenteerden in onze stad. De vergadering is inde Commissiezaal in het Stadhuis en begint om 13.30 uur; het uitvoeringsplan staat als punt 14 op de agenda – zie: https://amsterdam.raadsinformatie.nl/vergadering/558678/Raadscommissie%20Algemene%20Zaken%2010-01-2019?

  • 05 jan

    Amsterdamse BBB’s 24/7 open

    Met ingang van de Kerstdagen zijn de Bed, Bad & Brood-voorzieningen Walborg en Schuitenhuisstraat voortaan 24 uur open.

    Zie: https://www.parool.nl/amsterdam/bbb-opvang-vanaf-maandag-al-24-uur-per-dag-open~a4616370/

1 4 5 6 7 8