Wanneer de sterren hun glans verliezen
En de harten achter de bomen schuilen
Wanneer de wereld ineen lijkt te storten
En de onmacht je lijkt te verslinden
Hou je een sprankje hoop
Steek je een klein kaarsje aan
Hoop je dat rechtvaardigheid wint
uit de dichtbundel van Hayarpi Tamrazyan
o.a. twee thema’s die deze maand veel aandacht trekken: het sluiten van de Winteropvang en de draagvlakgesprekken voor de nieuwe 24-uursopvang-locaties.
Kerken in actie tegen de sluiting van de Winteropvang
Hoe verder na de Winteropvang?
Meer over Code Rood Netwerk
Dublin claimanten: anderhalf jaar onderduiken
Gemeente Amsterdam heeft zorg over mensen in het ‘asielgat’
En mensen uit veilige landen?
Gemeente peilt in alle stadsdelen draagvlak voor 24/7 BBB opvang
Raad van Kerken Nederland in gesprek met Onderzoekscommissie Rijksoverheid
Solidariteitsmaaltijden in de komende maanden
Jaarverslag en beleidsplan Raad van Kerken Amsterdam
9 april – 20.00 – 21.30 u. Dominicuskerk, Spuistraat 12, Amsterdam Centrum
Op dinsdag 9 april is de groep ongedocumenteerden, die geen opvang heeft sinds de winteropvang dicht ging, al meer dan een week zonder nachtopvang van de gemeente Amsterdam. Diverse kerken hebben hun deuren opengesteld om te zorgen dat deze groep, die bestaat uit meer dan 55 mannen en vrouwen, niet op straat hoeven te slapen. Het Code Rood Netwerk – Amsterdam City Rights, Wereldhuis, Stap Verder en diverse stadskerken – organiseert in samenwerking met ASKV/Steunpunt Vluchtelingen een talkshow waarin de ongedocumenteerden in gesprek gaan met wethouder Rutger Groot Wassink en wethouder Zorg Simone Kukenheim, gemeenteraadsleden, verschillende mensenrechtenorganisaties, beleids- en stadsmakers.
De talkshow staat in het teken van artikel 8 EVRM. De overheid heeft een zorgplicht voor kwetsbare mensen en de regel is dat uit een noodopvang niet mag worden ontruimd. Toch is dit 1 april 2019 wederom gebeurd toen de winteropvang gesloten werd. Mensen deze noodopvang ontnemen maakt hen extreem kwetsbaar.
Mensenrechtenorganisaties, o.a. Amnesty International zullen hierop een korte toelichting geven. Advocaat Pim Fischer gaat in op de bestaande jurisprudentie waaruit blijkt dat de overheid een zorgplicht heeft voor opvang van ongedocumenteerde vluchtelingen.
Locatie: Centrum Amsterdam, Dominicuskerk Amsterdam, Spuistraat
Tijd: 20.00-21.30
Deelnemers: ongedocumenteerde vluchtelingen die geen onderdak hebben. Uitgenodigd:
Tulu Amante, Wethouders Rutger Groot Wassink en Simone Kukenheim, sprekers van Amnesty International, College voor de Rechten van de Mens en advocaat Pim Fischer. (Een aantal van de genodigden is nog onder voorbehoud. Vanwege de urgentie van dit onderwerp en de korte voorbereidingstijd hebben we op het moment van publicatie van dit evenement nog geen definitieve bevestiging.)
Toegang: Gratis, aanmelding is niet nodig
Voor vragen: coderoodnetwerk@gmail.com
Info afkomstig uit dit bericht: Art.8EVRM* EIND Manifestatie Kille Nachten
In 2019 zal er niet meer elke maand een bijeenkomst van Taakgroep/Platform Vluchtelingen van de RvK Amsterdam zijn. In principe wordt het nieuwe ritme: de derde donderdag van elke even maand. Je bent kortom van harte welkom op
Steeds om 17.00 uur in de Kerkstraat 107 (achterkant Keizersgrachtkerk). In de tussenliggende maanden proberen we andere activiteiten te organiseren.
De facebook pagina van de Taakgroep Vluchtelingen vindt u onder https://www.facebook.com/Taakgroep-Vluchtelingen-Raad-van-Kerken-Amsterdam-433747713822160/
Zie ook de website: www. https://rvkamsterdam.nl/index.php/vluchtelingen/
Het Bisdom Haarlem heeft een nieuwe functie in het leven geroepen in Amsterdam: de Stadsdiaken, die zich namens de katholieke kerk inzet voor de armen in de stad en de kerk ‘een diaconaler smoel’ geeft en verbinding legt tussen de kerkelijke caritas en mensen die hulp goed kunnen gebruiken. Colm Dekker zal op zondag 7 april 2019 om 17.00 uur worden ingewijd als Stadsdiaken.
Plaats: Mozes en Aäronkerk, Waterlooplein 207, Amsterdam; aansluitende receptie in het naastgelegen Huis van Sant’Egidio. Meld graag uw komst: info@santegidio.nl
Al enige tijd neemt het aantal asielzoekers dat op straat slaapt, weer toe. De gemeente Amsterdam heeft besloten dat de Winteropvang niet open staat voor asielzoekers die onder de Dublin-regeling vallen: zij zijn Europa binnen gekomen in een ander land en de Nederlandse Staat moet zorgen voor ‘warme overdracht ’naar dat Europese land. In de praktijk werkt dit beleid niet. En het effect is dat er op dit moment een groep ongedocumenteerde asielzoekers in de stad is zonder (nacht)opvang en zonder netwerk (ook niet van vrijwilligers en organisaties).
Deze mensen, die nog te kort in onze stad zijn om bekend te zijn met en bij de hulpverleners in de stad, zijn extreem kwetsbaar. Vaak betreft het jongeren, vrouwen, moeders met kinderen. Hulp bieden aan hen wordt steeds moeilijker. Ze raken al snel uit het zicht van Amsterdamse NGO’s; zoals Wereldhuis, Amsterdam City Rights, ASKV en Vluchtelingenwerk. In Amsterdam verdwijnen op deze wijze steeds meer jonge ongedocumenteerde mensen, met alle risico’s van dien. De voorzitter van de Taakgroep vluchtelingen ondertekende een brief van de genoemde NGO’s aan Amsterdamse raadsleden en de wethouders Groot Wassink en Kukenheim met het verzoek aan deze ongewenste situatie een eind te maken. Zie de brief: https://rvkamsterdam.nl/index.php/2019/03/07/winteropvang-niet-open-voor-dublinclaimanten/dakloze-ongedocumenteerden-uit-de-winteropvang/
De gemeente Amsterdam wil 500 24-uurs-opvangplekken (BBB+) voor ongedocumenteerden inrichten. De gemeente is druk bezig locaties te vinden (dat valt niet mee in Amsterdam) en geschikt te maken. De eerste zeven adressen zijn bekend gemaakt. Het gaat om Marnixstraat 2 (Centrum), Zeeburgerdijk 296 (Oost), Danie Theronstraat 2 (Oost), Van Leijenberglaan 11 (Zuid), Pieter Aertszstraat 5 (Zuid), Gerard Doustraat 156 (Zuid) en Mariëndaal 13 (Noord).
Het is de bedoeling dat de locaties op 1 juli de eerste bewoners kunnen huisvesten. Andere locaties volgen. Zie ook: https://www.parool.nl/amsterdam/eerste-lijst-mogelijke-panden-24-uursopvang-bekend~a4623898/
In het kader van het 24-uursopvangplan vraagt de gemeente aan het ASKV om een inventarisatie te maken van het aanbod van cursussen en andere activiteiten die toegankelijk zijn voor ongedocumenteerden. De gemeente wil het beleid inzake participatie en activering van ongedocumenteerden daarop aansluiten. Natuurlijk mogen activiteiten die kerken ontplooien niet ontbreken op deze Sociale Kaart. Denk aan de diverse taalcafés (Muiderkerk, Ark Noord, Sierplein/Regenbooggemeente in Slotervaart), de taallessen in de Dominicus, de bemiddeling door de diaconie van de Keizersgrachtkerk tussen klussen en Vluchtmaatbewoners.
Daarom vragen we alle lezers ons door te geven welke activiteiten hun kerk organiseert om ongedocumenteerden een kans te geven mee te doen in de samenleving. Mail s.v.p. een korte beschrijving (activiteit, plaats, frequentie) en de naam van de contactpersoon aan: Redactietaakgroepvluchtelingen@gmail.com
De Taakgroep vergadert niet meer elke maand (zie ook vergaderschema aan het eind van deze Nieuwsbrief); tussendoor organiseren we ‘werkbezoeken’ aan organisaties of bezoeken we thema-bijeenkomsten. Deze maand stellen we u voor mee te gaan naar
een gesprek tussen terugkeerorganisaties en ongedocumenteerden, met daarna soep, brood en drinks. De Volkskamer, Van Ostadestraat 233-D – 18-19 uur
| We Are Here Solidariteitsmaaltijd Kom, eet en ontmoet! Eten met ongedocumenteerden en buurtbewoners in Nieuw-West |
DKerkgebouw De Bron, Willem Klooslaan 1 1064 ST www.oasenieuwwest.nl
Inloop: 18.00 uur – Start: 18.30 uur
Eet met ons mee!
Wij, een aantal ongedocumenteerde bewoners van Amsterdam, verenigd in We Are Here, en tot voor kort verblijvend op de Bijlmerdreef 622, nodigen jou van harte uit om met ons en buurtbewoners samen te eten en elkaar te ontmoeten. Ook ongedocumenteerden van de 24-uurs opvang Derkinderenstraat 44 zullen aanwezig zijn. In samenwerking met een aantal kerken in Nieuw-West bieden wij een maaltijd aan van drie gangen voor de prijs van €10. Hiermee kunnen wij onszelf weer even bedruipen, maar net zo belangrijk is, dat wij ons netwerk in de stad kunnen uitbreiden.
Laat u verrassen en meld u aan op schravendeel.r@gmail.com
*Een aantal kerken in Oost en Zuid-Oost trekken al een tijd op met deze groep en hopen op jouw komst!
van: NRC – 1 februari 2019
Deze week kwam Rutte III tot een akkoord over het kinderpardon. Zo’n ‘eenmalige uitzondering’ werd al vaker gemaakt
door Floor Boon
Stel: een Afghaans koppel dient nu in Nederland een asielaanvraag in. Na een lange procedure, tot aan de hoogste rechter, worden ze afgewezen, maar ze vertrekken niet, ze blijven. De Afghanen bouwen in de illegaliteit een bestaan op, ze werken zwart, maken hier vrienden en krijgen zelfs een kind. Het kind groeit hier op, spreekt Nederlands, gaat hier naar school. Je zou kunnen zeggen dat dit gezin hier over een jaar of vijf is geworteld.
De ouders zou je dat kunnen verwijten: zij vertrokken niet, ook al mochten ze hier niet blijven. Maar het kind kan daar niets aan doen. Dat kind groeit op in Nederland en kent het herkomstland van zijn ouders niet, misschien spreekt hij niet eens die taal.
Het voorbeeld komt van Martijn Stronks, universitair docent Migratierecht aan de Vrije Universiteit. Hij wil ermee zeggen: je kunt onmogelijk voorkomen dat er in de toekomst niet opnieuw een groep ontstaat die geworteld is in Nederland, maar geen verblijfsvergunning heeft.
„Iedere regel wordt overtreden, altijd”, zegt Stronks. „Denk aan de maximumsnelheid die omhoog gaat naar 130. Ook dan zullen er mensen te hard blijven rijden. Als het gaat om zoiets fundamenteels als een verblijfstatus, is het nogal wiedes dat mensen die regels overtreden. Zeker als de overheid er niet in slaagt te handhaven.”
Het zal niet voor het eerst zijn dat een pardon wordt bekrachtigd met de woorden dat het een eenmalige oplossing is. Het laatste pardon was in 2013, eveneens een kinderpardon zoals afgesproken in Rutte II, waardoor 1.540 minderjarigen konden blijven. In 2006 was er een generaal pardon: 28.000 mensen kregen een verblijfsvergunning. En in 2003 verleende toenmalig minister Rita Verdonk ook een pardon, aan 2.200 mensen.
Het betrof telkens een ‘restgroep’ van mensen die zich niet aan de regels hadden gehouden, daar nèt buiten vielen of nog in de wachtrij stonden. Het handhaven van regels is vanuit dat perspectief de kern van het probleem. Hoe zorg je ervoor dat mensen die niet mogen blijven ook weggaan?
Carolus Grütters, die 25 jaar pardonregelingen onderzocht en is verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen, ziet dat anders „De overheid moet haar verantwoordelijkheid nemen en mensen actief begeleiden bij vertrek”, zegt hij. „Nu ligt die verantwoordelijkheid puur en alleen bij de asielzoeker. Ook als iemand niet terug kán keren naar zijn herkomstland.” Het komt regelmatig voor dat herkomstlanden terugkeer tegenwerken of de eigen onderdanen geen papieren verstrekken.
Een oplossing om geen nieuwe ‘restgroep’ te laten ontstaan, kan een terugkeer van het driejarenbeleid zijn. Tot 2003 gold de regel dat als de overheid een vreemdeling niet binnen drie jaar uitsluitsel kon geven of hij mocht blijven of niet, deze vreemdeling een verblijfsvergunning kreeg. Het demissionaire kabinet-Balkenende I schafte die – zeer effectieve – regel af en daarmee ook de stok achter de deur voor de overheid om tijdig te beslissen.
Met als gevolg dat er weer achterstanden ontstonden, betoogt Grütters. „De helft van de mensen die in 2007 een vergunning kreeg op basis van de pardonregeling, stond nog in de wachtrij – en had sowieso recht gehad op verblijf”, zegt hij. „Die zijn onterecht in de wacht gezet en vervolgens de boeken ingegaan als misbruikers van het systeem.”
Voor een „praktisch sluitend systeem” zou de overheid, als het aan Grütters ligt, nog twee zaken moeten regelen: de vele regels uit het vreemdelingenbeleid zouden in de wet moeten worden vastgelegd, zodat een rechter niet alleen kan toetsen of de regel is toegepast, maar ook of de uitvoering rechtvaardig is. En uitvoerders als IND, COA en de rechtshulp moeten veel meer capaciteit krijgen. De behandeling van een asieldossier gaat in Nederland wel snel, maar de wachttijd vóórdat een dossier in behandeling wordt genomen, duurt nu zestien maanden. Ook zou altijd een kinderrechter moeten worden betrokken bij asielzaken met kinderen.
Stronks gelooft niet dat die restgroep kan worden voorkomen. Dat wil niet zeggen dat de oplossing van Rutte III niet goed is, zegt hij. Integendeel. „Ik vind een pardon per definitie een duurzame oplossing, omdat het rekenschap geeft van het onvermogen van het recht om de werkelijkheid in totale zin te controleren.”
Het is een politieke oplossing voor een probleem dat nu bestaat, zegt Stronks, niet om een probleem in de toekomst te voorkomen. Daar zou de politiek ook eerlijk over kunnen zijn, meent hij. „Een pardon is de voortdurende terugkeer van de eenmalige uitzondering.”
– – –
= = =
Bestuur: raadvankerkenamsterdam@gmail.com
Postadres:
Nieuwe Herengracht 18
1018 DP Amsterdam
Telefoon: 020-5353700