Het was zaterdag Open azc-dag. Ook de opvang in de Bloemstraat in de Jordaan in Amsterdam opende zijn deuren. ‘Juist door al dat gedoe, ga je wel een keer kijken.’
door Hans van der Beek – in het Parool van 27 september 2025
In de knusse patio van het asielzoekerscentrum (azc) in de Bloemstraat bewerkt een jongeman het kapsel van een huisgenoot, eerst met een tondeuse, daarna met een mesje. Met elkaar praten is door de taalbarrière lastig, maar ze steken allebei een duim omhoog. Ze hebben het blijkbaar naar hun zin in deze opvang voor jongens van vijftien tot achttien jaar.
Dat bevestigt Yamin (17) uit Syrië, die hier nu bijna een jaar is. “Goed,” zegt hij. “Het COA is goed, de jongens hier zijn goed. Alles is goed.”
In het hele land openden zaterdag 180 opvanglocaties de deuren, waarvan twee in Amsterdam en twee in Amstelveen. Aanvankelijk zouden vier Amsterdamse locaties deelnemen, maar die op cruiseschip Galaxy en de opvang op de Kabelweg bleven dicht na de gewelddadige demonstraties tegen azc’s van afgelopen week.
Steunbetuiging
De bezoekers die zaterdag in de Bloemstraat een kijkje komen nemen, beginnen hun bezoek in de patio. Yamin heet iedereen welkom met een boks. Buurtbewoners Anna Vermeiden (69) en Ad Kempen (68) zijn ook gekomen als steunbetuiging. Vermeiden: “Juist door dat gedoe, wil je hier wel een keer kijken. Een soort adhesie. Geen prinsenvlag, maar een rode vlag.”
Kempen: “Er wordt nu geframed dat er een migratieprobleem is. Nee, er is een opvangprobleem. Dat probleem is op te lossen, maar dan moet wel de wil er zijn.”
Hans Hofsté, locatiemanager van het opvangcentrum in de Bloemstraat, vertelt dat op deze locatie 42 jongens verblijven, afkomstig uit vijf verschillende landen, van wie de helft uit Syrië. Hofsté: “Het is onze opdracht deze jongens op te voeden tot volwassenheid in een wereld die nieuw voor hen is.”
Kempen vraagt of deze jongens ook een kans hebben om te blijven. Dat kan Hofsté bevestigen.
Kempen: “Het is erg druk op de opvanglocaties en er gebeuren dingen die niet kloppen. Daarom is het belangrijk te zien dat er ook veel goed gaat.”
Hofsté: “Er gebeuren heel mooie dingen in COA-land. Deze jongens bijvoorbeeld horen ook dat ze van Wilders terug naar Syrië moeten. Waarom zouden ze dan nog Nederlands leren? Toch gaat 90 procent van hen elke dag naar school. Voor ons is dat een groot succes.”
Binnen wordt getafelvoetbald. Op een tafel staan hapjes en drankjes. Buurvrouw Petra Dictus (74) heeft net een potje vier-op-een-rij met een bewoner gespeeld (en gewonnen). “Ik kom hier al heel lang. Ik ben heel betrokken, ik kook elke maandag voor ze. Zodat die jongens zien: wat een aardige mensen, laat ik ook aardig doen. Ik wil dat ze zich welkom voelen.”
Incidenten bij azc’s
De incidenten bij azc’s van de afgelopen week versterken dat gevoel. “Ik wil lief en zorgzaam zijn, in plaats van stil te staan bij al die vreselijke berichten. Mensen zijn bang voor iets wat ze niet kennen. Heb toch een beetje respect voor een ander mensenleven.”
Bij de tafel met hapjes staan Leonie Sterenborg (42) en Arnoud van der Zaan (42), ze hebben net hun bordje leeg. Sterenborg: “We wilden eigenlijk naar de Galaxy. Daar komen we heel vaak langs, dus we waren benieuwd hoe de mensen het daar hebben. Maar dat kon niet, dus zijn we hier naartoe gekomen. Deze opvang was voor ons het dichtst bij.”
De eerste indruk van de locatie is prima. Sterenborg: “Het is redelijk kleinschalig en gezellig. En midden in de stad. Dit is best een plek waar je je fijn kunt voelen. Zeker voor mensen met een traumatisch verleden lijkt dit een veilige omgeving.”
Protest reden voor bezoek
Voor Van der Zaan zijn de felle protesten tegen azc’s een extra reden voor hun bezoek. “Juist daarom. We willen deze mensen ook een hart onder de riem steken. Het is goed om zelf te komen kijken, voordat je je mening vormt.”
Aan een picknicktafel in de patio vertelt Yamin over de rellen in Den Haag van vorig weekend, geholpen door woonbegeleider Aiman Baltit (26) die vertaalt. Baltit: “Hij heeft de protesten tegen azc’s meegekregen, hij heeft de kapotte auto’s gezien en hoe het een grote chaos was. Dat vond hij niet leuk, omdat nu zijn vrienden in Syrië misschien niet meer naar Nederland kunnen komen.”
Het nieuws wordt in de opvang wekelijks besproken in een huiskamervergadering. Baltit: “De impact op de jongens is groot. Ze zijn hierheen gekomen om veiligheid te zoeken. Nu ze dit nieuws horen, werpt dat voor hen de vraag op of ze hier wel op de juiste plek zijn.”
“Ik ga naar school in Nederland,” zegt Yamin. “Ik wil politieagent worden.”
http://www.parool.nl/amsterdam/hart-onder-de-riem-voor-azc-bewoners-tijdens-open-dag-in-jordaan
