Gemeente Amsterdam dreigt mensen zonder verblijfsrecht weer op straat te zetten: eerste ontruimingsrechtszaken LVV
In juli 2019 startte de gemeente Amsterdam, net als de gemeentes Utrecht, Eindhoven, Rotterdam en Eindhoven, met de pilot LVV (Landelijke Vreemdelingen Voorziening). Met als verantwoordelijke wethouder dhr. Rutger Groot Wassink van GroenLinks. Zie voor meer informatie: https://www.amsterdam.nl/zorg- ondersteuning/ondersteuning/vluchtelingen/24-uursopvang-ongedocumenteerden/samenwerking-rijk/
Voor veel mensen die tot nu toe deelnamen aan de LVV is de opvang alweer beëindigd zonder dat een oplossing voor hun situatie in zicht is gekomen. Dit was wel het doel van de LVV; de vicieuze cirkel waar geïllegaliseerde mensen al vele jaren in zitten, te doorbreken. De realiteit is echter dat mensen die in het asielgat terecht zijn gekomen, hetzelfde rondje nog een keer moeten lopen langs dezelfde ambassades en instanties en opnieuw met lege handen staan en in de steek gelaten worden. Als dit de uitkomst is van de exercitie LVV dan werkt het programma dus niet.
Wethouder Rutger Groot Wassink bevestigt dat de bereidheid vanuit de rijkspartijen om mee te werken om te komen tot oplossingen lager is dan van tevoren afgesproken. Hij wil echter de evaluatie van de pilot afwachten die voor volgend jaar gepland staat. Ondertussen komen mensen als het aan hem ligt in de kou op straat te staan. Dat terwijl GroenLinks in haar partijprogramma schrijft: ‘in Amsterdam slaapt niemand op straat’.
Op dit moment worden in de LVV in Amsterdam 15 mensen bedreigd met ontruiming. Inmiddels hebben vier van hen een dagvaarding ontvangen. Het betreft onder andere een 54 jarige vrouw afkomstig uit Suriname en een 37 jarige vrouw afkomstig uit Eritrea. Deze twee vrouwen willen aandacht vragen voor hun situatie. Ze hebben samen met andere LVV-bewoners, onder de noemer We Are Still Here, afgelopen 23 oktober een demonstratie georganiseerd met de oproep: Geen tijdelijke oplossingen, maar permanente verblijfsvergunningen. Nu vragen zij om steun vanuit de samenleving om weerstand te bieden aan de plannen van wethouder Rutger Groot Wassink om tot ontruiming over te gaan.
We vinden dat er meer aandacht moet komen voor het beëindigen van opvang door de gemeente Amsterdam zonder dat er enig ander perspectief is en de schijnoplossing die LVV heet. Het is schandalig hoe de gemeente Amsterdam meent dat zij niet hoeft te voldoen aan mensenrechtenverdragen. En hoe uit de dagvaardingen blijkt dat de beslissing om over te gaan tot ontruiming niet objectief onderbouwd hoeft te worden en op bezwaar tegen de eenzijdige beëindiging van de deelname aan de LVV domweg niet gereageerd wordt. Gedupeerden worden niet gehoord en niet beschermd. De kritiek rondom deze pilot lijkt telkens weer aan dovemans oren gericht te zijn.
Bijlage: de voorgeschiedenis, nadere informatie over de persoonlijke situatie van de eerste gedagvaarde en de beperkte juridische onderbouwing van de gemeente.
Woensdag 10 november zijn er door Bij1 vragen gesteld over de kort gedingen in de Amsterdamse gemeenteraad. De reactie van wethouder Rutger Groot Wassink was helaas meer van hetzelfde: hij gaf geen reactie op de specifieke vraag over de ongedocumenteerde Surinaamse vrouw die de gemeente Amsterdam op straat wil zetten terwijl de gemeente zich tegelijkertijd hard maakt richting het rijk om tot een oplossing te komen voor oudere Surinaamse geïllegaliseerden. Mensen die als Nederlander geboren werden en na de dekolonisatie van Suriname hun Nederlandse nationaliteit moesten inleveren. Verder verwees de wethouder naar de LVV afspraken: afspraak is afspraak, hij wil nu geen wijzigingen doorvoeren, maar de evaluatie die voor volgend jaar gepland staat afwachten. Hij staat er niet voor open om alternatieve opvang te regelen. Ondertussen schrijft GroenLinks wel in haar partijprogramma: in Amsterdam slaapt niemand op straat.
De kort gedingen betekenen dat de gemeente Amsterdam duidelijk van plan is de komende weken mensen zonder perspectief op straat te gaan zetten. De LVV filtert in feite de ‘perspectieflozen’ eruit, voor hen houdt de opvang en begeleiding na maximaal 18 maanden LVV op. De vervolgstap is dat de groep weer op straat wordt gezet, waar ze al vandaan kwamen. Als dit de uitkomst is van de exercitie LVV dan klopt de exercitie dus niet.
In de aanzegging tot ontruiming wordt eigenlijk niets onderbouwd. In eerdere fases (sommatie tot vertrek) werd door de betrokkenen al bezwaar gemaakt tegen het gebrek aan onderbouwing, maar op deze bezwaarschriften wordt gewoonweg niet gereageerd door de gemeente Amsterdam en zo komen we dus ook nooit bij de bevoegde rechter uit om zich hierover te buigen. Wel wordt in de dagvaarding gesteld dat er niet meegewerkt is door betrokkene. Zonder geobjectiveerd uit te leggen waar ze dan exact aan mee had moeten werken en wat ze dan precies verzaakt heeft te doen. Ook wordt nergens vermeld wat de betrokken partijen binnen de LVV die zich volgens de samenwerkingsafspraken -vastgelegd in een convenant- zouden inspannen om te komen tot oplossingen, nu werkelijk gedaan hebben. Er zijn alleen documenten met standaardteksten in de dagvaarding te vinden. Dit is wel relevant want zo wordt er dus weer geen dossier opgebouwd dat zou kunnen helpen. Er wordt totaal voorbij gegaan aan het feit dat in het geval van de eerste gedagvaarde bijvoorbeeld, ze al 10 jaar in Nederland is en ontzettend veel gedaan heeft om te proberen aan te tonen dat ze Eritrese is. Duidelijk is dat ze niet terug kan naar Eritrea. Al zou ze willen, de ambassade verstrekt haar geen reisdocumenten. Betrokkene heeft er belang bij dat alle acties die zijn ondernomen wel genoemd worden. Zij zou daarmee de staat ervan kunnen overtuigen haar een verblijfsvergunning te verlenen, ofwel op grond van asiel, ofwel op grond van buiten schuld niet kunnen terugkeren naar land van herkomst.
In het kort geding is de stelling van de gemeente Amsterdam dat aan mensenrechten niet hoeft te worden getoetst. Dat moet maar ergens anders gebeuren, door de staatssecretaris. Wie de toetsende rechtelijke instantie is, is weer niet aan de gemeente. De gemeente Amsterdam verwijst naar de staatssecretaris maar vergeet daarbij voor het gemak dat de gemeente naar eigen zeggen binnen de LVV namens de staatssecretaris opereert. En dan is het beleid dus niet buitenwettelijk begunstigend beleid, maar moet het gewoon voldoen aan de door Nederland geratificeerde verdragen.
De wethouder beloofde: ‘we gaan binnen de LVV op zoek naar bestendige oplossingen’. In het handboek van het programma staat een tekening met de procesbeschrijvingen, bij het onderwerp uitstroom staan 3 opties: verblijfsrecht in NL, terugkeer naar land v. herkomst, doormigratie. Nergens staat: terug naar de straat. Maar de uitkomst is nu dat mensen worden gedagvaard om ze vervolgens zonder perspectief te klinkeren. Met daarbij de boodschap ‘u moet plaats maken voor nieuwe personen die in aanmerking komen voor de opvang in de LVV’ en ‘meldt u zich maar bij de VBL (Vrijheidsbeperkende Locatie) in Ter Apel’. Dit is natuurlijk een optie die enkel theoretisch bestaat. Voor mensen die niet terug kunnen of willen is de VBL niet toegankelijk. Mensen uit landen waarvan de DT&V weet dat uitzetting/terugkeer niet gaat lukken, en die om die reden de LVV nu zonder oplossing moeten verlaten, zullen niet worden toegelaten tot de VBL. Ook mensen die eerder al een VBL traject doorlopen hebben komen niet meer in aanmerking.
En die nieuwe personen die in aanmerking komen voor de opvang in de LVV, worden die straks ook weer geklinkerd?
bron: Vrouwen Tegen Uitzetting
