Geachte leden van de Commissie Algemene zaken van de gemeente Amsterdam
In april heb ik, namens het Code Rood Netwerk, voor het laatst bij u ingesproken over de situatie van de ongedocumenteerden in Amsterdam. Sindsdien zijn wij als Caritas van de katholieke kerk samen met onder andere Human Aid Now en Family on a Mission, doorgegaan met het brengen van voedsel naar de ongedocumenteerden die in kraakpanden verbleven.
In november en december zijn deze panden ontruimd en heeft men zo goed en kwaad als het ging elders onderdak gevonden. Voor deze organisaties is het zeer moeilijk nu nog iets voor deze mensen te betekenen.
Een deel zit nu in de winteropvang, anderen worden door particulieren thuis opgevangen en weer anderen leven in de gekraakte garage van We Are Here in Kraaiennest Amsterdam Zuid-oost. Meer dan 80 mensen wonen daar en worden met name ondersteund door Samantha en dr. Co. Regelmatig zien wij mensen die wij kennen en die de nacht ergens in de buurt van het Wereldhuis onder een brug hebben doorgebracht.
Het gaat hier niet alleen over het structureel weigeren van het aanbod van de gemeente van onderdak door sommige ongedocumenteerden, zoals u stelt in uw brief van 10 december. Bij ieder beleid dat geformuleerd wordt, zullen er altijd rafelranden zijn waar mensen tussen wal en schip raken. Wij merken bijvoorbeeld dat zelfs Veilige Landers die al op leeftijd zijn en al vele jaren in Nederland wonen, gewoon op straat gezet worden en het maar uit moeten zoeken.
Een kraakverbod treft de ongedocumenteerden keihard en zorgt er slechts voor dat er nog meer mensen in een onveilige situatie belanden. Want eenmaal op straat is er het risico van excessief drugsgebruik, uitbuiting en gedwongen prostitutie. Mensen die op straat leven zijn uiterst kwetsbaar merken wij dagelijks. Daarnaast denken wij dat het kraakverbod meer maatschappelijke onrust en meer criminaliteit kan veroorzaken.
Mensen die op de wachtlijst staan voor de 24-uurs opvang, Veilige-Landers en Dublin-claimanten gaan niet in rook op wanneer er een kraakverbod komt.
In die brief van 10 december zegt u tevens, dat er eigenlijk geen goed beeld te krijgen is, wie de krakers precies zijn en of er alternatieven zijn voor deze personen. De organisaties die dagelijks met deze mensen werken, hebben echter over het algemeen wel een goed inzicht in wie deze mensen zijn; de organisaties die dagelijks bezig zijn met noodopvang, verenigd in het Code Rood Netwerk, willen u hierover graag informeren.
Kortom:
Door het kraakverbod komen er meer mensen op straat en dat veroorzaakt veel stress en onrust, wat vervolgens weer problemen geeft voor deze groep, voor de omgeving en voor de organisaties die voor de ongedocumenteerden werken.
In het Wereldhuis bijvoorbeeld ziet men een toename van frustratie en agressie, en de mensen die daar werken hebben het afgelopen jaar al hun tijd moeten geven aan noodhulp. Zij komen niet meer toe aan hun eigenlijke werk.
Niet alles hoeft door de gemeente opgelost te worden. Er zijn vele mensen en organisaties die bereid zijn iets voor deze mensen te betekenen. Maar dan zal er mee begrip moeten komen voor hen die nu buiten boord vallen.
Dank voor uw aandacht.
Coen van Loon, RK diaken
