Met de grote vluchtelingenstroom van 2016/17 is inmiddels ook het aantal kansloze asielzoekers, of vluchtelingen aan wie geen verblijfsvergunning wordt verleend, toegenomen. Voor deze mensen is de BBB-voorziening – maar de capaciteit daarvan is al jaren onvoldoende en kan dus de toename niet aan.
Vanzelfsprekend is er in Amsterdam inmiddels, naast de mensen die we kennen van We Are Here, een grote groep mensen uit de nieuwe vluchtelingeninstroom die zijn afgewezen. Ze kunnen volgens het beleid geen aanspraak maken op een verblijfsvergunning, omdat ze uit een ‘veilig’ land komen, of eerst in een ander land in Europa zijn aangekomen (Veel vluchtelingen zijn via een ander Europees land in Nederland beland. Volgens Europese afspraken, gemaakt in Dublin, is dat eerste verblijfsland verantwoordelijk voor de asielprocedure van de vluchteling. De laatste jaren zijn er zo veel vluchtelingen in Italië en Griekenland dat die landen niet in staat zijn mensen goed op te vangen of een decente procedure te volgen. Toch stuurt Nederland asielzoekers met een Dublinclaim terug naar het Europese land van aankomst om daar asiel aan te vragen.)
Een belangrijk effect van dit alles: de gemeente heeft sinds 6 november de criteria voor de bed-bad-broodvoorziening aangescherpt. Wie uit een ‘veilig’ land komt, een inreisverbod heeft, zwart werkt of een Dublinclaim heeft, komt er niet meer voor in aanmerking. Vlak na de kerst kregen verscheidene mensen te horen dat ze van de ene op de andere dag weg moesten uit de BBB. Ze kunnen voorlopig overnachten in de winteropvang voor daklozen, maar die gaat per 1 april dicht en dan staan ze echt op straat. Vanzelfsprekend wordt de komende drie maanden alles in het werk gesteld om de mensen te helpen – maar drie maanden is kort dag.
